2019-06-10
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Tri - drugi. Charzykowy (czytano: 610 razy)
Drugi z moich trzech triathlonów już za mną. Super wyjazd do Charzykowy. Zmaganie się z 56,5 km w Borach Tucholskich wśród lasów i jezior to coś pięknego. Ten zapach igliwia podczas jazdy rowerowej; te przepiękne, malownicze wioski po drodze jak Babilon, Funka, Małe Swornegacie, Bachorze i wiele innych; te ogromne przestrzenie tafli Jeziora Charzykowskiego; te tłumy kibiców na trasie biegowej. To jest to, do czego chętnie wracam każdego roku.
Żeby poczuć tę atmosferę trzeba przyjechać trochę wcześniej. Mnie się udało już tam być w czwartek. Miałem zatem dwa dni wypoczynku, czas na pływanie, zrelaksowanie się i porozmawianie ze znajomymi triathlonistami. Najmilej wspominam spotkanie z moim Alchemikiem :) W końcu się udało, bo w Sierakowie się minęliśmy. Heniu, M-78 jak zwykle uśmiechnięty, zadowolony z życia, pełen optymizmu i nadziei na kolejne zawody. Niestrudzony Bojownik i nigdy się nie poddający. On się nie rozdrabnia i dla niego 1/8 dystansu nie istnieje. Jak już to 1/4 Ironmana :) Tak było w Sierakowie i tak jest tutaj. Chociażby dla takich spotkań warto uprawiać triathlon :)
Atmosferę rywalizacji rozkręciły dzieci już w piątek swoimi biegami i udziałem w duathlonie. Fajna sprawa dla rodzin z maluchami. W sobotę było coś dla początkujących, czyli 1/8 i coś dla „twardzieli”, czyli 1/2 Ironmana. Akurat miałem okazję kibicować tym drugim w wodzie i jak już z niej wychodzili. Powiem, że najbardziej mnie ujął ostatni wychodzący z wody, Christoph z Poznania. Dostał burzę oklasków, a ratownicy utworzyli mu szpaler z wioseł. Czyli czasami warto zamykać stawkę :) Potem dowiedziałem się na mecie, że był to jego pierwszy triathlon w życiu :)
A moje zawody w niedzielę? Start zaplanowany był o 11. Na termometrze już ponad 30 stopni w słońcu, co oznaczało, że lekko nie będzie. W wodzie spore fale i nawet myślałem, czy aby nie zakończyć tej części triatlonu jak Christoph :) Tym bardziej, że wchodziłem do wody prawie ostatni i takie podpowiedzi mi się od czasu do czasu przewijały w głowie :) W sumie 950 m przepłynąłem w 26 min. Można powiedzieć – średnio słabo :( Potem rower i czasami irytujące pagórki. Czas po 45 km to 1:35. Na końcu (i w końcu) moje ulubione bieganie :) Ogromną satysfakcję przeżyłem na mecie, jak któryś z dużo młodszych kolegów podszedł do mnie i podziękował, że byłem dla niego super Zającem w czasie biegu :) Dystans 10,55 km pokonałem w 57 min. Całość natomiast zamknęła się w 3:03:04.
Dzisiaj myślę, że warto było tam pojechać, bo jest o czym wspominać i jest o czym rozmyślać. Jest się bogatszym. To taki piękny dodatek do życia, a w zasadzie cudowny jego przerywnik. O wszystkim się zapomina i pozostaje wiele pozytywnych wrażeń :)
- na zdjęciu dzień przed startem z moim Alchemikiem :)
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
Hung (2019-06-10,15:38): Wędruj, podejmuj ryzyko, omijaj przeszkody, biegaj, wracaj silniejszy. Spotkał Alchemik Alchemika.
paulo (2019-06-10,16:02): w zasadzie tytuł tego bloga powinien brzmieć: spotkanie z Alchemikiem :). Co do drugiego Alchemika to jeszcze muszę wiele lat pracować i się uczyć od prawdziwego :)
henrykmich (2019-06-10,17:04): Chce się czytać.Ciekawie piszesz.Też się cieszę ze spotkania sobotniego.W niedzielę w trakcie biegu byłem zbyt zmęczony.W pływaniu mógłbym z Tobą rywalizować.W biegu Ty 2 kółka ja jedno.Może lepiej pobiegnę w Poznaniu. Cześć
paulo (2019-06-11,08:34): Heniu, w Twoim wieku jak będę to marzy mi się zrobienie czegokolwiek :), a już co najwyżej 1/8 :) Dystans natomiast 1/4 to chyba będdzie poza moim zasięgiem. Szacun!
|
