2017-07-19
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| latowe bieganki (czytano: 647 razy)
Jako biegacz biegam sobie ponad 20 lat, 10 lat już pół-zawodowo. Wydawałoby się, że po tylu latach treningów i zawodów różnej maści powinienem znać się na wszystkich elementach niezbędnych do osiągania optymalnej formy. Okazuje się jednak, że bieganie, a triatlon w szczególności do dziś mnie zaskakuje.
Mimo bogatych tegorocznych doświadczeń biegowych postanowiłem przez ostatnie trzy tygodnie wyłączyć w swojej świadomości wszystkie zawody, które jeszcze mnie czekają w tym roku. I co się okazało? Okazało się, że bieganie bez celów, bez wyznaczania sobie kilometrów, bez liczenia ile zostało do następnych zawodów jest też bardzo przyjemnym uczuciem. Biegałem sobie po prostu intuicyjnie, tyle ile organizm potrzebował dla relaksu, dla odprężenia i dla zapomnienia o tym, co nie tak poszło Okazuje się, że samopoczucie sprawnego fizycznie człowieka przyczynia się do poprawy jakości życia we wszystkich jego aspektach. Niemniej zdaję sobie sprawę, że aby coś jeszcze osiągnąć, a może zbliżyć się znów do jakiejś życiówki to trzeba potrenować.
Wracam więc do bardziej poukładanego biegania, tudzież pływania i jazdy rowerem. Pod koniec sierpnia ostatni akcent triathlonowy w Przechlewie, a potem… No właśnie, potem już pozostanie mało czasu do maratonu, który coraz bardziej mnie nakręca i mówi mi po cichu, a może poprawisz swoją życióweczkę sprzed roku? :) To od paru dni za mną chodzi :)
W zasadzie człowiek, a szczególnie biegacz potrzebuje ciągle jakiś wyzwań :) To jest przecież fajnym motorem do działania. Postanowiłem zatem sprostać tym podszeptom i podejmuję rękawice do walki na jesień o jeszcze jeden dobry wynik na królewskim dystansie. Już mi się rysują pewne plany, założenia i stwierdziłem, że dobrze mi z tym. Dobrze jest się czym podniecić w swoim aktywnym sporcie, niekoniecznie tym serwowanym nam na małych ekranach.
Zatem do dzieła :) Czasami jednak męczy mnie ten obecny zakres wiedzy na temat trenowania, odżywiania, fizjologii i psychologii. Muszę przyznać, że w takich przypadkach muszę często włączać moją intuicję, bo ona często wie najlepiej co dla mnie będzie lepsze nie tylko w kwestii wyników, ale i w osiąganiu zadowolenia z tego, co robię.
Samo bieganie dla kondycji, dla zdrowia wydaje się być bardzo proste. Złożoność przychodzi wówczas, kiedy chce się poprawić swoje wyniki. Kiedyś, kiedy jeszcze nie miałem doświadczenia jedyną trudnością w treningach była ewentualnie jakaś kontuzja. Teraz wraz ze wzrostem doświadczenia rośnie także poziom trudności problemów dotyczących treningu. Na szczęście, klucza do sukcesu nie można upatrywać w realizacji jednego, uniwersalnego reżimu treningowego, bo każdy z nas ma indywidualną motywację do współzawodnictwa, odmienne predyspozycje i różne ograniczenia czasowe.
Moją motywacją jest wykorzystanie jak najlepiej mojego średniego wieku i zamieszać jeszcze w moich rekordach życiowych. Bo dla mnie one zawsze będą swoistym rekordem świata, z których jestem dumny w rodzinie, a kiedyś będę mógł opowiadać wnukom o tym, co kochałem, co było moją pasją i czym żyłem poza pracą i domem :)
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
Hung (2017-07-19,13:37): Potrójna przyjemność: planowanie, realizowanie, opowiadanie.
paulo (2017-07-20,07:54): tak prawdę mówiąc to ja czekam Marku i na Twój maraton :)
zbyfek (2017-07-26,20:33): Ewa wyprowadzona z depresji po smierći męża ,jak przyszła ubrana na trening:)
snipster (2017-07-27,16:20): można by powiedzieć, że jesteś już takim Weteranem biegowym, w sensie stażu przecież ;)
paulo (2017-07-28,09:06): mam nadzieję, że to jeszcze nawet nie połowa mojego biegowego życia :)
|
