2013-06-25
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Organizacja biegu (czytano: 547 razy)
Będzie troszkę w temacie będącym aktualnie na topie, czyli o wpadkach organizacyjnych. Mając za sobą udział w dziesiątkach imprez biegowych, i nawet będąc trybikiem w maszynie organizacyjnej jednego z nich, wydaje mi się że jakieś wnioski z własnych doświadczeń potrafię już wyciągnąć.
Najgorzej sytuacja wygląda w przypadku biegów, w których to organizatorami stają się osoby w zasadzie z musu, nie mający na to specjalnie ochoty. Coraz rzadziej, ale wciąż zdarzają się miejsca, w których to biegacz nie jest specjalnie mile witaną osobą. Im mniej biegaczy, tym dla organizatora lepiej.
Nienajlepszą sławą cieszą się w Poznaniu biegi osiedlowe, organizowane przez wtkkf. Archaiczna organizacja, stare materiałowe porwane numery startowe, niewłaściwa kolejność czy nawet brak wyników. Niemniej nawet na takich zawodach można dobrze się bawić, jednakże podchodząc do wszystkiego z humorem i… dużym dystansem.
A co najtrudniej wybaczyć organizatorom biegu?
Nieraz zdarzało się na zawodach, że brakowało wody na punktach, akurat w miejscu kiedy była najbardziej potrzebna.
Zdarzały się złe oznaczenia trasy… podczas tegorocznego Crossu Ostrzeszowskiego zrobiłem ponad kilometr nadwyżki. Podobno błądzono tam też w ubiegłych latach, w poszukiwaniu mety. W wielu biegach crossowych zwłaszcza po lasach, biegacze biegną do celu różnymi drogami. Czasami wolontariusz-strażak zaśpi, kiedy indziej źle umiejscowiony kierunkowskaz… zawini. I cała praca organizacyjna idzie na marne… w pamięci biegaczy pozostaje jedynie … wpadka z oznakowaniem trasy. Czasami jest to śmieszne – gorzej jak czyjś wysiłek włożony w trening, jak i organizację zawodów, idzie na marne.
Specjalną uwagę trzeba zwracać na oznaczenia podczas gdy na tej samej trasie odbywają się zawody na dwóch/lub kilku dystansach, i w pewnym momencie należy odbić. Biegacze startujący w pamiętnym mbank maratonie w Łodzi z przed kilku laty, mogliby coś na ten temat napisać.
Można spotkać się również z błędnym pomiarem dystansu. O ile w przypadku małych biegów dystans 6,5km, zamiast 7,2km nie robi specjalnej różnicy – gorzej sytuacja wygląda na dużych zawodach z atestem, gdzie ktoś w niewłaściwym miejscu ustawi nawrotkę, czy też oznaczenie kilometrów.
Oczywiście jest wiele innych detali. Zbyt mała liczba toj-toji czy zła organizacja w biurze zawodów skutecznie potrafią zepsuć przyjemność z uczestniczenia w imprezie biegowej. Niemniej my biegacze potrafimy „dowalić” organizatoromz byle powodu… „bo zupa była za słona”.
Na fotce… przykład średnio dobrze zabezpieczonej trasy biegu, podczas Półmaratonu Lechitów w Gnieźnie. Chociaż w tym przypadku to raczej policjant kierujący ruchem zawalił sprawę.
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora
Mars (2013-06-25,16:49): Ja się tylko odniosę do przedostatniego akapitu, a dokładnie do zdania dotyczącego, że biegacze potrafią dowalić i skrytykować organizatorów z byle powodu. http://www.maratonypolskie.pl/mp_index.php?dzial=2&action=44%22
To jest link do mojego bloga z 01.05.2013 dotyczącego narzekania i krytykowania zawodów biegowych. Był wtedy na stronie głównej. "Bo zupa była za słona" - myślę, że na podstawie wpisów krytykujących same tylko posiłki po biegu można by napisać książkę. Niedawno ktoś odjął punkty w ocenie biegu tylko dlatego, że izotonik który dostał na mecie nie miał w składzie cukru. Oczywiście nie twierdzę, że wszystkie oceny krytyczne i narzekania są bezpodstawne. Często biegacze mają rację gdy coś krytykują, ale niestety nie zawsze.
michu77 (2013-06-26,08:41): ...niestety biegacze potrafią narzekać z powodu zbyt małej/zbyt dużej ilości kartofli czy klusek w zupie... ;p
|
