Stara biegowa prawda mówi: "Nie ciesz się, że jest z górki, bo jak jest z górki, to znaczy, że później będzie pod górkę". I rzeczywiście - V Półmaraton Bydgoski pokazał, że - zwłaszcza gdy bieg rozgrywany jest na pętli - nie ma co się cieszyć, gdy się miło biegnie z górki... W dodatku dwa razy!

W Półmaratonie Bydgoskim miałem przyjemność startować trzy lata temu, czyli w jego drugiej edycji rozegranej 19 października 2014 roku. Wtedy nabiegałem 1:43:35 netto, i pamiętam, że z wyniku byłem bardzo zadowolony. W tym roku, na fali lepszych treningów uznałem, że start w Bydgoszczy może być dobrym przetarciem przed Maratonem Toruńskim, który już za tydzień - 29 października. Skusiła mnie także dobra pogoda, a zwłaszcza temperatura oscylująca w okolicach 9-10 stopni, oraz obiecany przez meteorologów deszcz. Nie bez znaczenia były także wspomnienia dobrej organizacji sprzed wspomnianych trzech lat, oraz finisz na Stadionie Lekkoatletycznym Zawiszy Bydgoszcz.

930	1003	1403	1651	1627
2013	2014	2015	2016	2017
	+8%	+40%	+18%	-1%
Historia frekwencji OPEN

139	156	281	455	500
2013	2014	2015	2016	2017
	+12%	+80%	+62%	+10%
Historia frekwencji KOBIETY

Start niestety był dla mnie trudny, jak zawsze gdy jestem w pracy: najpierw obowiązki, potem przyjemność. Więc gdy wszyscy półmaratończycy startowali, ja oddawać się musiałem służbie przy kamerze oraz aparacie fotograficznym :-) Od startu trzeba było więc gonić, a to o tyle trudniejsze, że pierwsze kilkaset metrów było dość wąsko. Trzeba było zaprzyjaźnić się więc z krzakami i poboczem, całe szczęście udało się bez jakichś szczególnie widowiskowych zadrapań. Po wybiegnięciu ze stadionu na ul. Gdańską było weselej - wyprzedzając tłum środkiem, kilka razy nieomal zderzyłem się z finiszującymi z naprzeciwka uczestnikami biegu na 5 km, który wystartował 15 minut wcześniej. Moja wina... ale ponownie udało się uniknąć czołowych zderzeń.

Spóźniony na starcie - autor: BiegiBydgoszcz

Pierwsze kilometry biegło się wyśmienicie, wciąż wyprzedzając na 5 km zameldowałem się z czasem 22:20, czyli o 10 sekund szybciej niż w najbardziej optymistycznym scenariuszu. Powód tak dobrego tempa był prosty - było z górki. Ale o tym dowiedziałem się dopiero na następnym okrążeniu :-)

Półmaraton rozgrywany był na dwóch pętlach, i mniej więcej koło 6 km trasa zaczęła się delikatnie piąć w górę, w kierunku powrotnym, na stadion. Nie były to podbiegi tak ciężkie jak pod most na Brdzie, który zapadł mi w pamięci w 2014 roku, ale było ich sporo i były dość długie. Nie stanowiły jednak wyzwania na pierwszym okrążeniu. W międzyczasie udało mi się dogonić grupę pacemakera prowadzącego biegaczy na czas 1:40:00. W grupie nieco odpocząłem dostosowując tempo do prowadzącego. 10 kilometr zanotowałem z czasem 45:29, czyli międzyczas wskazywał możliwość uzyskania czasu 1:36:00 na mecie.

Po nawrocie poczułem się dobrze, i mimo iż z pacemakerem biegło się bardzo dobrze (pozdrawiam!) to wiedziałem, że grupa będzie zwalniać - dzięki późniejszemu o ponad minutę startowi oraz pogoni, miałem w rzeczywistości nad grupą sporą przewagę netto, ale i tak chłopaki byli znacząco do przodu z czasem. Uznałem, że dam radę mocniej pociągnąć.

Galeria zdjęć - M.STANEK

I tak się stało. Po nawrocie kolejne kilometry zaczęły umykać w czasie 4:26. Wtedy właśnie zorientowałem się, że chyba biegnę z górki :-) W efekcie było miło, ale... ale jak już pisałem na początku artykułu - gdy jest z górki, znaczy się, że będzie pod górkę. Tym razem, na drugiej pętli owo "pod górkę" już poczułem wyraźnie. Zaczęło się w okolicy 15 km, i z krótkimi przerwami, lekko, ale konsekwentnie pod górę było aż do 20 kilometra. Tempo spadało, najpierw 4:42, potem 4:48, 4:51, 4:52. Grupa pacemakera, nad którą miałem na 15 km 30 sekund przewagi zaczęła się zbliżać nieuchronnie...

Galeria zdjęć - M.STANEK

Tupanie "kombajnu" za plecami usłyszałem na półtora kilometra przed metą. Kolarskim skokiem załapałem się na pacemakera, ale było dla mnie za szybko. Grupa się porwała, gdy tylko padło hasło "1 km do mety, ogień! chłopaki!". Każda porwana grupa ma to do siebie, że w porwaniu można wskazać tych, którzy prą do przodu, i tych, którzy nie prą. Ja stanowiłem 1-osobowy zespół nieprania :-)

I tutaj należą się podziękowania pacemakerowi (niestety nie znam imienia...) Poczekał. Pomachał. Mógł jeszcze kopnąć w 4-litery, ale tego nie zrobił. Następnym razem śmiało :-) Zakręt w lewo, zakręt w prawo, i brama stadionu. Finisz na tartanie to zawsze przyjemność, i tak też było tym razem! 1:37:03 netto, i najlepszy czas od 2001 roku. Urwane 50 sekund w stosunku do poprzedniego startu półmaratońskiego - rozegranego w lutym Napoli Halfmarathon.

"Mój" pacemaker w czarnej koszulce - autor: AktywnaBydgoszcz

Oczywiście nie biegłem sam, i oddać wypada cześć także tym, którzy współtworzyli to bardzo udane widowisko. Do rekordu frekwencji Półmaratonu Bydgoskiego trochę zabrakło, ale niewiele. Metę w obu biegach (półmaraton oraz 5 km) osiągnęło łącznie 1627 osób, czyli zaledwie o 24 osoby mniej, niż rok temu. W kategorii mężczyzn bank rozbili zawodnicy z Ukrainy, którzy zajęli pierwsze cztery miejsca:

V Półmaraton Bydgoski - mężczyźni:

1. STARŻYŃSKI Andrzej, UKR - 1:07:15
2. SLAWIENSKI Ilia, UKR - 1:10:32
3. MUSIJACZENKO Dima, UKR - 1:10:34
4. DIERBIENOV Ievgenii, UKR - 1:10:57
5. WITKOWSKI Mateusz, POL - 1:14:16
6. MIKIELSKI Daniel, POL - 1:14:58

V Półmaraton Bydgoski - kobiety:

1. WADZIŃSKA Paulina, POL - 1:31:06
2. RUNTREE Helen, GBR - 1:31:59
3. SZCZUTKOWSKA Justyna, POL - 1:32:15
4. KACZMAREK Dorota, POL - 1:32:29
5. WYSOCKA Agnieszka, POL - 1:33:58
6. MURAWIEC Izabela, POL - 1:34:02

V Półmaraton Bydgoski - 5 km mężczyźni:

1. MYSZKIEWICZ Maciej, POL - 0:17:17
2. KLEMAŃSKI Marcin, POL - 0:17:23
3. MUSIAŁ Michał, POL - 0:17:34

V Półmaraton Bydgoski - 5 km kobiety:

1. WANTOWSKA Aleksandra, POL - 0:20:13
2. GURNA-CHODÓR Wiktoria, POL - 0:20:41
3. GURNA Jolanta, POL - 0:21:04

Organizacyjnie imprezę ocenić mogę bardzo dobrze, i polecam ją w przyszłym roku wszystkim, którzy szukają powodu do odwiedzenia Bydgoszczy. Trasa ciekawa, nienudząca się - być może ktoś się uśmiechnie, ale miejscami przypominała mi trasę z Neapolu :-) Wspomniane podbiegi nie są wymagające, ot - po prostu jak każdy biegacz muszę sobie ponarzekać i wytłumaczyć osiągnięty wynik! Jest zdecydowanie "płaściej" i szybciej niż na poprzedniej trasie - choć kosztem widowiskowości, bo przeprawa mostem nad Brdą zawsze jest piękna.

Dla wojowników jest wiele nawrotów umożliwiających śledzenie rywali i szukanie znajomych. A meta... meta jest idealna. Woda, medal, posiłek, i doskonała lokalizacja na selfi :-) Za rok wrócę, jeżeli tylko obowiązki służbowe pozwolą!

Dotychczasowi Zwycięzcy: Mężczyźni: 2017 - STARŻYŃSKI Andrzej, UKR, 01:07:15 2016 - UKRAINETS Sergii,   UKR, 01:08:05 2015 - OCHAL Paweł,        POL, 01:10:17 2014 - BRZEZIŃSKI Błażej,  POL, 01:11:26 2013 - WILIGALSKI Bartosz, POL, 01:14:32 Kobiety: 2017 - WADZIŃSKA Paulina,     POL, 01:31:06 2016 - JEDRAS Barbara,        POL, 01:33:33 2015 - WADZIŃSKA Paulina,     POL, 01:30:30 2014 - BRZEZIŃSKA Aleksandra, POL, 01:26:08 2013 - MELOCH Arleta,         POL, 01:20:16