Cokolwiek by nie mówić ta twardość z każdym kilometrem nikła (na bieżni „przebiegło się” ok. 70 km), a wcześniej opisywany „wadliwy” ciężar nie był wcale odczuwalny. Mimo wszystko na pierwszy plan, i to bez wpływu zwiększającego się kilometrażu, wysuwała się niesamowita stabilność buta. Moja niestabilna lewa stopa (jedna z pośrednich przyczyn kontuzji kolana) całkiem fajnie radziła sobie ze sporą wagą 85 kg. Większość kilometrów przebiegana w tempie wybieganiowym nie sprawiała najmniejszych problemów butowi.

Było przyjemnie, nawet w śnieżnych warunkach (choć najlepiej na asfalcie). Co innego szybsze tempo poniżej 4:30/km. Na bieżni jeszcze do udźwignięcia przez GT-1000 3. Ba nawet, ta „czwórka” była ok. Na szybszych, choć krótkich, przebieżkach na asfalcie (niestety tylko tak komfortowo mogłem zrealizować wyższe prędkości) but tracił już na płynności a jego twardość mi przeszkadzała. Również na podbiegach na polnej drodze coś mi nie pasowało w pracy z podłożem. Znacznie mniejsza giętkość podeszwy (w porównaniu z wcześniejszymi modelami ASICS) jakby przeciwstawiała się fazie mocniejszego wybicia i grzebnięcia stopą.

Oczywiście by być jasnym podkreślam, że nie mówię o pracy podeszwy na poziomie buta trailowego kiedy to często pokonanie samego jej oporu stanowi trudność. Podkreślam tę lekką sztywność wyczuwalną przez doświadczonego biegacza podczas przyspieszeń czy fazy odbicia w trakcie pracy funkcyjnej stopy.

By jednak zaznaczyć jeszcze raz i wyraźniej zalety buta - ten wydaje mi się typowym modelem na wybiegania. Wolniejsze bieganie było w nim bardzo przyjemne i stabilne. Ja z pewnością do tego celu ASICS GT-1000 3 użyję. W sumie wieczór pospinningowy, podczas którego sfinalizowałem ten tekst, takim wariantem treningu zakończyłem. Wydająca się bardziej trwała siatka meshowa (problem ze ścieraniem się w okolicy piątego palca nie wystąpił) czy solidniejszy zapiętek (poprawiona wcześniejsza wada ASICS) przekonuje. Poza tym największy plus, czyli solidnie zbudowana podeszwa z pewnością ułatwi trenowanie niejednemu nadpronatorowi. Mi pomogła i zapewne pomoże w ciągu kolejnych kilometrów...

Test przeprowadził: Łukasz Murawski

Recenzja druga

Pod koniec stycznia dostałem do przetestowania buty ASICS GT-1000. Ucieszyłem się bardzo, bo biegam sporo i buty muszę zmieniać, co 2-3 miesiące. Przez pierwsze kilka dni nie zabierałem ich na treningi, bo chciałem się nacieszyć ich ładnym wyglądem. Wiadomo „nówka buciki” super wyglądają. Ciekawość wzięła jednak górę i mój zachwyt nie trwał długo, po 4 dniach leżenia w domu buciki dostały pierwszy wycisk...)

Pierwsze wrażenia

Zanim poszedłem biegać musiałem przekonać się jak nowe butki pasują do mojej stopy. O wyglądzie już pisałem, ale musze podkreślić jeszcze raz, że ciemna kolorystyka bardzo mi się spodobała, a do tego odblaskowe wstawki pozwolą na bezpieczniejsze bieganie w zimowe wieczory. Po założeniu czułem na stopach bardzo dobrze dopasowane buty, pomimo tego, że były o jakieś pół numeru za duże.

Od razu dało mi się odczuć, że mam do czynienia z butami nafaszerowanymi technologią. W czasie rozciągania, kiedy przeginałem stopę do środka odczuwałem pewne niedogodności w okolicach kostki, ale wynikało to z wysokiego wyprofilowania bocznej części buta (wsparcie dla pronatorów)

Dodatkowo zauważyłem, że guma w przedniej części podeszwy jest dość gruba, czyli można się spodziewać większego wsparcia nie tylko w tylnej ale również w przedniej części buta.

Testy w terenie

To już moja taka mała tradycja, że nowe buty zabieram od razu na mocne przetarcie. Tym razem było tak samo. Już pierwszego dnia zrobiłem w nich 32 km wliczając w to podbiegi 12 x 150 m. Buty są dość sztywne i mocno trzymają stopę w ryzach. Nie ma mowy o ryzyku skręcenia stopy. Na samych podbiegach sprawdziły się bardzo dobrze (biegałem po kamienisto – szutrowej drodze) i nie odczuwałem żadnych niedogodności. Z uwagi na to, że buty dają dużo wsparcia, to zrobił mi się pęcherz na zewnętrznej części pięty.

To może świadczyć tylko o jednym, system odpowiedzialny za wsparcie dla pronatorów działa wyśmienicie (ja biegam w butach neutralnych a do tego ostatnio z dużym przebiegiem, dlatego pojawił się pęcherz). Jednym słowem system działa i to jest najważniejsze. To jednak nie przeszkodziło w dalszym bieganiu i testowaniu. Jestem przecież ultrasem to takie sytuacje to chleb powszedni. Nie miałem żadnych innych otarć, co w przypadku nowych butów nie zdarza się to dość często, szczególnie na długich wybieganiach.

To właśnie dlatego testuje buty od samego początku na długich wybieganiach, aby sprawdzić jak będą się zachowywać w codziennym użytkowaniu bez wcześniejszego ich rozbiegania. W tym przypadku ASICS kolejny raz potwierdził najwyższą klasę, co muszę podkreślić (mam spore doświadczenie własnie z modelami firmy ASICS)

Kolejne dwa treningi to typowe rozbiegania, na których jeszcze bardziej zauważalne było mocne upakowanie różnego rodzaju amortyzacji. Czasami zdarzało mi się „zawadzić” o asfalt podczas biegania, ale to głównie przez nie dopasowanie kroku do nowego modelu i doświadczenia z poprzednimi butami.

Muszę przyznać, że pierwsze 50 – 100 km dość mocno odczuwałem i zauważyłem, że buty są jednak dość „twarde”. Trasa mojego codziennego biegania prowadzi przez centrum miasta, mam więc okazje przez ponad kilometr biec po nierównym bruku i tu moje nogi dostały mocno w kość. Buty dość topornie znosiły te nierówności. Sytuacja wygląda zupełnie inaczej na asfalcie, tutaj nie mam żadnych problemów. Biega się w nich bardzo dobrze, a jak by nie mówić asfaltowa nawierzchnia to w moim przypadku 90% tras biegowych.

Całkiem przypadkiem podczas jednego z porannych treningów kiedy robię spokojne 10 km, zauważyłem, że buty „prowadzą” moją stopę i sprawiają, że zaraz po oderwaniu jej od asfaltu zaczyna ona robić taki lekko falisty ruch. Prawdopodobnie jest to praca systemu trakcji biegu (Full Lenght Guidance Line). Bardzo mi się to spodobało, bo moje kroki nabrały takiej lekkości i finezji, co zmobilizowało mnie do większego zwracania uwagi na technikę biegu.

Muszę przyznać, że pierwsze 200 km „pękło” bardzo szybko i jestem bardzo zadowolony nie tylko z testów, ale z tego jak przebiega eksploatacja obuwia. Dodatkowo po 150 km zrobiłem kilka zdjęć i poza zabrudzeniami nie ma żadnych ubytków (zdjęcia poniżej). Buty sprawdzają się bardzo dobrze w chłodne dni. Wentylacja pracuje bardzo dobrze, a jednocześnie stopa nie jest wychłodzona. W normalnych warunkach w jednych butach biegam, co drugi dzień, w tym przypadku nie było takiej potrzeby, ponieważ pomimo przebiegnięcia 30 – 40 km buty pozostawały suche i mogłem wyjść w nich na kolejny trening.

Praktycznie w tygodniu biegam 2 razy dziennie i zwracam uwagę na to, aby buty nie były mokre w środku, w tym przypadku nie było z tym problemów i buty pracowały również 2 razy dziennie. Jak dało się zauważyć cyrkulacja powietrza działa jak należy.

Po przebiegnięciu w butach prawie 300 km nie zauważam żadnych uszkodzeń, a co najważniejsze buty nie tracą swoich właściwości motorycznych. Nie jestem w stanie ocenić jak będą się zachowywać po przebiegnięciu 800, a może i 1000 km, ale według mnie będą dalej zachowywać swoją charakterystykę. Sam używam kilku modeli produkowanych przez firmę ASICS i do tej pory pozostają liderem w mojej kolekcji butów treningowych. Tutaj nasuwa się kolejna konkluzja, a mianowicie relacja cena/jakość. Według mnie, w bardzo korzystnej cenie dostajemy produkt, który spełni nasze oczekiwania, a dodatkowo zachowuje swoje właściwości na długo, co znacząco wpływa na nasz budżet.

Podsumowanie

Z reguły korzystam z butów dla biegaczy neutralnych w związku z czym bardziej odczuwam wpływ systemu korygującego krok o czym pisałem już wcześniej. Dodatkowo buty wydały mi się dość „sztywne” i pomimo sporej ilości kilometrów nie udało mi się ich „złamać”. To może jednak prowadzić do wniosku, że przy dłuższym przebiegu, dłużej zachowają swoje oryginalne właściwości. Jak widać nie jest za bardzo do czego się przyczepić. Bardzo podobał mi się ich wygląd. Stonowana kolorystyka idealnie pasowała do moich czarnych strojów, a odblaskowe elementy poprawiały bezpieczeństwo podczas wieczornych treningów.

Jestem dość lekkim biegaczem, więc wyraźnie odczułem amortyzację znajdującą się w butach zarówno w przedniej jak i tylnej części buta. Przy jednoczesnym dużym kilometrażu podczas pojedynczych jednostek treningowych pozwalały ona na lepszą ochronę. Przebiegając dziennie od 35-45 km dość szybko się regenerowałem i nie było potrzeby aby zmniejszyć obciążenie na treningach.

Ocena punktowa

W skali 1 – 5 oceniam buty jak poniżej:

Wygląd: 5
Zastosowane systemy i ich praca: 5
Amortyzacja: 5
Elastyczność: 3
Cena: 4
Wytrzymałość: 5 (po przebiegnięciu około 300 km)
Średnia: 4,5

O mnie

Nazywam się Jacek Będkowski. Biegam od sierpnia 2010 roku, a od 2012 roku biegam głównie uliczne biegi ultra (główny bieg to 100 km). Na swoim koncie mam 11 biegów od 44 km do 140 km. Tylko jeden z nich przebiegłem w górach (50 km). Jestem typowym „asfaltem”. Mam też na koncie 8 maratonów (P.B. 2:54:40) i 9 półmaratonów (P.B. 1:25:12). Trenuje dwa razy dziennie, co przekłada się na sporą ilość przebiegniętych kilometrów. Mój typowy tydzień to 150 – 220 km.