2012-03-30
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Już czas... (czytano: 752 razy)
Po trzymiesięcznym użeraniu się ze służbą zdrowia (nie, kłamię - ja się nie użerałam. Ja zostałam w bardzo grzeczny i miły sposób, z uśmiechem na twarzy zwyczajnie oszukana), po zmianie szpitala (jako jednostki prowadzącej mnie wraz z zawartością), idę dziś w końcu na oddział, a mądrzy (oby!) chirurdzy zapoznają się na moim przykładzie z bogatym wnętrzem kobiety, i zrobią, to, co zrobić mają.
Nie boję się - jestem spokojna. Ufam, że wszystko będzie dobrze, a Święta spędzę już moimi czterema chłopakami (choć świeżo po operacji będę raczej niemrawa:))
Poprzednie trzy noce sprawiły mi pewien problem, bo nie mogłam spać - serce zapierniczało mi tak, że momentami miałam wrażenie, że wyskoczy mi z klatki piersiowej.
Dziś - nie. Dziś spokojnie spałam od wieczora aż do piątej (czyli do budzika). Jedyna zmiana polegała na tym, że Tunga - moja sznaucerka, spała (na swoim kocyku, a jakże) całą noc u mego wezgłowia, a teraz leży u moich stóp, i zamiast spać, z miłością spogląda na mnie.
No cóż...ta spakowana torba na pewno daje jej do myślenia.
A poza tym, ona mnie kocha i zawsze czuje, kiedy coś jest inaczej niż zwykle.
Swoją drogą, to psy mają w sobie coś takiego, jak małe dzieci. Mam na myśli bezwarunkową, oddaną do granic możliwości miłość.
Może rozumieją więcej niż niemowlęta (a może nie - nie jestem tego pewna), ale, że nie mówią, więc swoje odczucia (i uczucia) okazują w sposób całkowicie pozawerbalny, a jednocześnie zrozumiały i szczery do bólu.
Wiem, że ta cholera jest ludojadem, wiem, że ma reakcje nieadekwatne do wydarzeń, znam jej wady lepiej niż ona sama, ale....ja ją po prostu kocham. Za to, że jest, za te wszystkie chwile, kiedy czuje, że jest mi źle, i po prostu przychodzi i kładzie mi głowę na kolanach, spoglądając mi spod wściekłej grzywy w oczy.
Moja dziewczynka:))
A teraz, kochany pamiętniczku, zbieram dupę w troki, idę do łazienki wysuszyć głowę, ubieram się, i.... GO!
Dam szansę tym lekarzom zapoznania się z moim wnętrzem i ingerencji w nie, a wrócę - da Bóg - po prostu zdrowa:)
Pa!
Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora
Henryk W. (2012-03-30,06:21): Będę o Tobie myślał Gabrysiu, niech Ci starczy sił aby być dzielną.
Marysieńka (2012-03-30,06:44): Jak ja Ciebie rozumiem.....nie tak dawno wszystkie niepokoje związane z czekającą mnie operacją przerabiałam....będzie dobrze:))))
Truskawa (2012-03-30,08:03): Nareszcie Cię pokroją i będziesz miała z tym spokój. Wrócisz do zdrowia raz dwa. :) Trzymam kciuki Gaba.
DamianSz (2012-03-30,08:04): Bądź dzielna Gaba. Powodzenia.
Jasiek (2012-03-30,08:33): Niech moc będzie z Tobą!... jako i moje myśli będą :)
Marfackib (2012-03-30,09:59): Zdrowiej, zdrowiej Gabrysiu :-))) po prostu nie masz innego wyjścia :-)))
Kkasia (2012-03-30,10:42): i ja się dołączam do życzeń! Niech Anioł Stróż trzyma ręke na pulsie, a wrócisz cała i zdrowa
Namorek (2012-03-30,11:31): Trzymam za Ciebie kciuki . I obiecuję codzienne wspomnienie o Tobie do "Wyższej Instancji" aby miałe Ciebie w swej opiece .:-)))
kokrobite (2012-03-30,11:33): Niech bieganie Ci się chociaż przyśni :) Powodzenia!
jacdzi (2012-03-30,14:15): Gaba, caly czas bedziemy z Toba! Bedzie dobrze a nawet jeszcze lepiej.
alexia (2012-03-30,16:59): Powodzenia. Trzymam kciuki :).
Gulunek (2012-03-30,23:03): Będzie Git, trzymaj się :)
Toya (2012-04-02,19:19): Odwagi Gaba, do zobaczenia w Rudawie!
darianita (2012-04-02,22:39): Szybkiego powrotu do adrowia. Trzymam kciuki.
mamusiajakubaijasia (2012-04-14,17:03): Dziękuję Wam wszystkim :)
|
