|
| METRYKA WATKU DYSKUSYJNEGO | | Dyscyplina |   | | Status | Wątek aktywny ogólnodostępny | | Wątek założył | Magda (2010-08-02) | | Ostatnio komentował | Magda (2010-08-07) | | Aktywnosc | Komentowano 22 razy, czytano 107 razy | | Lokalizacja | | | Wątek wielostronicowy, wyświetlana strona: 1 2 |
POWRÓT DO LISTY WĄTKÓW DYSKUSYJNYCH
 | | | | |
|
2010-08-02, 00:16
Grono Przyjaciół
Jakie jest Wasze podejście do tej funkcji dostępnej na łamach naszego portalu?
Pytam z ciekawości, bo się zastanawiam, czy tylko ja mam takie porypane podejście do tematu?
Dla mnie przyjaciel to wielkie słowo i nie lubię nim szafować. Wiadomo, że nieraz długo trwa, zanim upewnimy się, jak bardzo możemy na kimś polegać. A czasem zdarza się tak, że wystarczy jedno ważne wydarzenie, i już wiemy, że zyskaliśmy kogoś bliskiego.
Na mojej „liście przyjaciół” nie ma przypadkowych osób. Ja tych ludzi znam, o każdym mogę coś opowiedzieć, z niektórymi spędziłam długie godziny na trasie, z wieloma- także poza trasą.
Do rozpoczęcia tego wątku skłonił mnie nowy przypadek starego działania. Nowy członek teamu zaprasza wszystkich innych członków do swoich przyjaciół, bo podejrzewam, że nie tylko ja dostałam takie zaproszenie od kogoś, kogo w ogóle nie znam. Zawsze jak dostaję takie zaproszenie pytam, dlaczego ten ktoś chce mnie w swoim gronie przyjaciół. Oczywiście, w tym przypadku, jak i kilku innych, odpowiedzi nie otrzymałam. No bo niby co ten ktoś miałby napisać?
Nie przyjmuję zaproszeń także od kogoś, kto pisze „bo biegliśmy w tym samym biegu”. Sprawdzam, owszem, różnica w naszych czasach – minimum godzina w zależności od dystansu. Nawet się w tej ciżbie nie widzieliśmy.
Przy okazji wydarzeń z 10 kwietnia na forum rozgorzała dyskusja. W jej trakcie również otrzymałam kilka zaproszeń. Ale podobne poglądy nie są dla mnie wystarczające do nazywania przyjacielem.
Za te odmowy czasem zbieram. Np. na biegu- „cześć Madzia”, „eee, cześć, a kto ty jesteś?”, „ja jestem tym który ośmielił się ciebie zaprosić do grona przyjaciół”. Ups. Bywa lepiej. Po odmowie (zawsze grzecznie tłumaczę, dlaczego nie przyjmuję zaproszenia) jednemu milusińskiemu, dostałam serię wiadomości, po których w końcu gościu znalazł się na mojej liście, ale nie „przyjaciół” tylko „czarnej”.
Ale może ja źle robię? Powinnam przyjmować te zaproszenia jak leci? Mamy jakiś konkurs na największą liczbę „przyjaciół”? Jakaś chora naleciałość z NK albo innego FB? „Ile masz znajomych?” „Jak to nie masz konta na NK?” „Bo ja mam ponad 400!”
Najzabawniej było jeszcze jak były dwie listy. Kogo ty uważasz za przyjaciela, i kto ciebie uważa za przyjaciela. Czasem te listy nie miały żadnego pokrycia. Siłą zostały ujednolicone, i nie można już tak sobie dorzucać ludzi do listy, trzeba ich zaprosić. Dzięki temu można odmówić. |
| | | | | |
|
2010-08-02, 11:00
| Dla mnie każdy biegacz jest przyjacielem, bo biegacze to wyjątkowi i sympatyczni ludzie. |
| | | | |
| | | | | |
|
2010-08-02, 11:10
2010-08-02, 00:16 - Magda napisał/-a:
Jakie jest Wasze podejście do tej funkcji dostępnej na łamach naszego portalu?
Pytam z ciekawości, bo się zastanawiam, czy tylko ja mam takie porypane podejście do tematu?
Dla mnie przyjaciel to wielkie słowo i nie lubię nim szafować. Wiadomo, że nieraz długo trwa, zanim upewnimy się, jak bardzo możemy na kimś polegać. A czasem zdarza się tak, że wystarczy jedno ważne wydarzenie, i już wiemy, że zyskaliśmy kogoś bliskiego.
Na mojej „liście przyjaciół” nie ma przypadkowych osób. Ja tych ludzi znam, o każdym mogę coś opowiedzieć, z niektórymi spędziłam długie godziny na trasie, z wieloma- także poza trasą.
Do rozpoczęcia tego wątku skłonił mnie nowy przypadek starego działania. Nowy członek teamu zaprasza wszystkich innych członków do swoich przyjaciół, bo podejrzewam, że nie tylko ja dostałam takie zaproszenie od kogoś, kogo w ogóle nie znam. Zawsze jak dostaję takie zaproszenie pytam, dlaczego ten ktoś chce mnie w swoim gronie przyjaciół. Oczywiście, w tym przypadku, jak i kilku innych, odpowiedzi nie otrzymałam. No bo niby co ten ktoś miałby napisać?
Nie przyjmuję zaproszeń także od kogoś, kto pisze „bo biegliśmy w tym samym biegu”. Sprawdzam, owszem, różnica w naszych czasach – minimum godzina w zależności od dystansu. Nawet się w tej ciżbie nie widzieliśmy.
Przy okazji wydarzeń z 10 kwietnia na forum rozgorzała dyskusja. W jej trakcie również otrzymałam kilka zaproszeń. Ale podobne poglądy nie są dla mnie wystarczające do nazywania przyjacielem.
Za te odmowy czasem zbieram. Np. na biegu- „cześć Madzia”, „eee, cześć, a kto ty jesteś?”, „ja jestem tym który ośmielił się ciebie zaprosić do grona przyjaciół”. Ups. Bywa lepiej. Po odmowie (zawsze grzecznie tłumaczę, dlaczego nie przyjmuję zaproszenia) jednemu milusińskiemu, dostałam serię wiadomości, po których w końcu gościu znalazł się na mojej liście, ale nie „przyjaciół” tylko „czarnej”.
Ale może ja źle robię? Powinnam przyjmować te zaproszenia jak leci? Mamy jakiś konkurs na największą liczbę „przyjaciół”? Jakaś chora naleciałość z NK albo innego FB? „Ile masz znajomych?” „Jak to nie masz konta na NK?” „Bo ja mam ponad 400!”
Najzabawniej było jeszcze jak były dwie listy. Kogo ty uważasz za przyjaciela, i kto ciebie uważa za przyjaciela. Czasem te listy nie miały żadnego pokrycia. Siłą zostały ujednolicone, i nie można już tak sobie dorzucać ludzi do listy, trzeba ich zaprosić. Dzięki temu można odmówić. |
| Niestety, "porypane "to odpowiednie słowo. |
| | | | | |
|
2010-08-02, 11:11
2010-08-02, 11:00 - Paweł II Yazomb napisał/-a:
Dla mnie każdy biegacz jest przyjacielem, bo biegacze to wyjątkowi i sympatyczni ludzie. |
| | | | | |
|
2010-08-02, 11:22
| Zaproszenie do grona przyjaciół na tym portalu nie ma wiele wspólnego z przyjaźnią w klasycznym tego słowa znaczeniu. Oznacza, moim zdaniem, tylko tyle, że nowy "przyjaciel" ma trochę więcej uprawnień w wypowiadaniu się na temat twoich zdjęć, zapisów na blogu itp. Chyba zresztą również ty traktujesz to w taki sam sposób, bo jak wytłumaczyć posiadanie tak licznego grona przyjaciół, których sobie uzbierałaś. Tak naprawdę w realnym życiu jest ich z reguły znacznie mniej. |
| | | | | |
|
2010-08-02, 11:29
2010-08-02, 11:22 - dziadu napisał/-a:
Zaproszenie do grona przyjaciół na tym portalu nie ma wiele wspólnego z przyjaźnią w klasycznym tego słowa znaczeniu. Oznacza, moim zdaniem, tylko tyle, że nowy "przyjaciel" ma trochę więcej uprawnień w wypowiadaniu się na temat twoich zdjęć, zapisów na blogu itp. Chyba zresztą również ty traktujesz to w taki sam sposób, bo jak wytłumaczyć posiadanie tak licznego grona przyjaciół, których sobie uzbierałaś. Tak naprawdę w realnym życiu jest ich z reguły znacznie mniej. |
| O, i tu mamy "nieporypane" podejście do tematu. |
| | | | | |
|
2010-08-02, 11:41
Znajomi
Włączając się do dyskusji "przyjaciel" dodam ....
...znajomych jest wielu ...a przyjaciela się ma.....
Ta zakładka powinna brzmieć " znajomi " |
| | | | |
| | | | | |
|
2010-08-02, 17:15
:)
Również uważam, że przyjaciele to za duże słowo. Znajomi to dużo bardziej odpowiednie słowo, chociaż pewnie zdarza się,że i wśród tych osób znajduje się i przyjaciel:)
|
| | | | | |
|
2010-08-02, 19:10
2010-08-02, 11:41 - miriano napisał/-a:
Włączając się do dyskusji "przyjaciel" dodam ....
...znajomych jest wielu ...a przyjaciela się ma.....
Ta zakładka powinna brzmieć " znajomi " |
Zgodzę się z Mireczkiem, moim "nie-przyjacielem" ;)))
na razie znajomym, ale wszystko jeszcze przed nami, a póki co musimy "pierwej" poznać się osobiście... ;)))
Jak najbardziej nazwa zakładki nie bardzo mi pasuje, ale na razie administratorzy nie wprowadzili zmian... widocznie zależy im na zacieśnieniu więzi pomiędzy "bracią biegową"... ;)))
Co do zaproszeń... na razie przyjmowałem, bo w odróżnieniu od tych na "nk", kiedy jakieś "matrixy" do mnie piszą, których nawet na oczy nie widziałem, bądź znamy się tylko dlatego, że czasami mijamy się na ulicy, a nic poza tym, tutaj mam bynajmniej pewność, że coś nas łączy... pasja biegania.
Ponadto zaproszenia, które przyjmuję, są od osób, z reguły mi znanych... może nie osobiście, ale czytuję ich blogi, czy dyskusje na forach, a w ten sposób również można wyrobić sobie jakieś tam zdanie o danej personie. Z zapraszaniem przeze mnie było i jest podobnie. Najpierw większość osób z grona moich "znajomych" poznałem czytując ich lub z nimi dyskutując, a dopiero potem dochodziło do spotkań "face to face". W ten sposób na dzień dzisiejszy spośród grona moich znajomych jest kilkoro "robali" (to jest określenie pieszczotliwe w tym przypadku, żeby nie było nieporozumień), z którymi bardzo lubię dyskutować, pisać maile i oczywiście spotykać się na zawodach, a przez to pokonywać kolejne stopnie na drodze do zacieśnienia znajomości, a może nawet i przyjaźni... czas pokaże.
Z pozostałymi mam nadzieję spotkać się jak najszybciej, bo tak będzie sympatyczniej, jeśli to nie będą moi znajomi wyłącznie "on-line" ;)))
Pozdrawiam tutaj wspomnianych "robali"... Szadoczek, Jasiek, Truskawek, Marysiek, Dario, "Kwasik", Gabula... ;))) |
| | | | | |
|
2010-08-02, 19:37
2010-08-02, 19:10 - szlaku13 napisał/-a:
Zgodzę się z Mireczkiem, moim "nie-przyjacielem" ;)))
na razie znajomym, ale wszystko jeszcze przed nami, a póki co musimy "pierwej" poznać się osobiście... ;)))
Jak najbardziej nazwa zakładki nie bardzo mi pasuje, ale na razie administratorzy nie wprowadzili zmian... widocznie zależy im na zacieśnieniu więzi pomiędzy "bracią biegową"... ;)))
Co do zaproszeń... na razie przyjmowałem, bo w odróżnieniu od tych na "nk", kiedy jakieś "matrixy" do mnie piszą, których nawet na oczy nie widziałem, bądź znamy się tylko dlatego, że czasami mijamy się na ulicy, a nic poza tym, tutaj mam bynajmniej pewność, że coś nas łączy... pasja biegania.
Ponadto zaproszenia, które przyjmuję, są od osób, z reguły mi znanych... może nie osobiście, ale czytuję ich blogi, czy dyskusje na forach, a w ten sposób również można wyrobić sobie jakieś tam zdanie o danej personie. Z zapraszaniem przeze mnie było i jest podobnie. Najpierw większość osób z grona moich "znajomych" poznałem czytując ich lub z nimi dyskutując, a dopiero potem dochodziło do spotkań "face to face". W ten sposób na dzień dzisiejszy spośród grona moich znajomych jest kilkoro "robali" (to jest określenie pieszczotliwe w tym przypadku, żeby nie było nieporozumień), z którymi bardzo lubię dyskutować, pisać maile i oczywiście spotykać się na zawodach, a przez to pokonywać kolejne stopnie na drodze do zacieśnienia znajomości, a może nawet i przyjaźni... czas pokaże.
Z pozostałymi mam nadzieję spotkać się jak najszybciej, bo tak będzie sympatyczniej, jeśli to nie będą moi znajomi wyłącznie "on-line" ;)))
Pozdrawiam tutaj wspomnianych "robali"... Szadoczek, Jasiek, Truskawek, Marysiek, Dario, "Kwasik", Gabula... ;))) |
Ja mały robaczek
wyszedłem na krzaczek,
nie umiem winszować
tylko Szlaka ucałować ;)
Dzięki za zaliczenie mnie do grona "robali" :)
(No i ostatnio bardzo polubiłam formę "Gabula". Ktoś bardzo miły i przeze mnie lubiany tak się do mnie zwraca:)
Jesteś zatem drugi...to bardzo miłe:) |
| | | | | |
|
2010-08-02, 21:44
2010-08-02, 11:22 - dziadu napisał/-a:
Zaproszenie do grona przyjaciół na tym portalu nie ma wiele wspólnego z przyjaźnią w klasycznym tego słowa znaczeniu. Oznacza, moim zdaniem, tylko tyle, że nowy "przyjaciel" ma trochę więcej uprawnień w wypowiadaniu się na temat twoich zdjęć, zapisów na blogu itp. Chyba zresztą również ty traktujesz to w taki sam sposób, bo jak wytłumaczyć posiadanie tak licznego grona przyjaciół, których sobie uzbierałaś. Tak naprawdę w realnym życiu jest ich z reguły znacznie mniej. |
Nigdy nie chciałam patrzeć na ludzi z tej magicznej listy w ten sposób. W sensie "mogą komentować". Chociaż sama czasami się o to rozbijam, i to często w przypadku osób, od których zaproszenia nie przyjęłam :)
Wierz mi, też się zdziwiłam że to grono jest tak liczne, ale naprawdę o każdym mogę Ci długo opowiadać, wyliczać godziny spędzone na różnych trasach, chwile spędzone "prywatnie". Poza tym, w porównaniu z niektórymi osobami, to ja naprawdę nie mam tych przyjaciół wiele.
Owszem, to przyjaciele "biegowi". Ale to tylko oznacza, gdzie się spotkaliśmy i gdzie znowu się zobaczymy. Nie są może 100% "na zabój", ale dużo się nie urwie. Dla mnie to, że ci ludzi są na tej liście, to zaszczyt.
Chciałam poznać tylko wasze zdanie na temat. Może admin faktycznie zmieni nazwę lub sposób funkcjonowania, nie robił tego do tej pory, bo pewnie nikt nie zgłaszał wątpliwości. Ja zaczęłam o tym rozmyślać od czasu jak opowiadałam o jednej biegaczce. Kiedyś bardzo wulgarnie mnie zjechała i prawie jednocześnie zaprosiła do grona przyjaciół. Bo przecież się "poznałyśmy na biegu". Ręce mi opadły. |
| | | | | |
|
2010-08-02, 22:19
| Nad czym ta dyskusja ?? Nie chcesz mieć osób w zakładce przyjaciele to ich nie dodajesz i nie przyjmujesz zaproszeń. Ja mam w zakładce zarówno znajomych jak i przyjaciół i do głowy by mi nie przyszło żeby to zmieniać ;-)) Pozdrawiam. |
| | | | |
| | | | | |
|
2010-08-02, 22:57
2010-08-02, 22:19 - Gulunek napisał/-a:
Nad czym ta dyskusja ?? Nie chcesz mieć osób w zakładce przyjaciele to ich nie dodajesz i nie przyjmujesz zaproszeń. Ja mam w zakładce zarówno znajomych jak i przyjaciół i do głowy by mi nie przyszło żeby to zmieniać ;-)) Pozdrawiam. |
Zgadzam się.
Nad czym tu dyskutować?
Życie długie lub nie, a prawdziwych przyjaciół to powinno się łatwo zliczyć (o ile są prawdziwi).
Przyjaźń to duuuuuuuuże słowo i sprawdza się wtedy kiedy powinna (czytaj: w sytuacjach trudnych, bywa ekstremalnych, których zazwyczaj sobie nie życzymy a też i w tych momentach niespodziewanego szczęścia, które spada ot tak, lub za tych przyjaciół przyczyną)
Szczęściarzem/Szczęściarą jesteś jeśli do zliczenia takich przyjaciół używasz więcej palców niźli kciuka jednego tylko.
A znajomi/
Przychodzą, odchodzą
Przybiegają, odbiegają.
Jaka to różnica? |
| | | | | |
|
2010-08-04, 13:13
PRZYJAŻŃ, a przyjaźń
2010-08-02, 11:00 - Paweł II Yazomb napisał/-a:
Dla mnie każdy biegacz jest przyjacielem, bo biegacze to wyjątkowi i sympatyczni ludzie. |
Oj, kolego nie wszyscy biegacze to przyjaciele.Z tym troszkę ostrożniej.
Wg wikipedii cyt. "Przyjaźń – według Arystotelesa, jedna z cnót], chociaż, w przeciwieństwie do cnót kardynalnych, nie jest ona cnotą normatywną. Filozof ten twierdzi także, że istnieje kilka rodzajów przyjaźni: idealna (teleia philia, będąca wartością samą w sobie), oraz takie, z których każda ma spełniać pewien cel (przyjemność lub użyteczność).
Większość ludzi uważa, że ich przyjaciele dobrze ich znają. Jednak badania wykazały, że w większości przypadków jest to złudzenie związane z chęcią poprawy samooceny. Wierząc, że przyjaciołom zależy na nas, budujemy poczucie własnej wartości.
Przyjaźń w kontekście socjologicznym jest silnie związana z nieprzyjaźnią. Wspólny wróg bardzo skutecznie cementuje więzi między przyjaciółmi, a jednym z narzędzi służących do tego jest plotka. Przyjaciele mają tendencję do wyolbrzymiania negatywnych cech swych nieprzyjaciół i pomijania ich cech pozytywnych.
Zawieranie przyjaźni odbywa się w różny sposób, zależnie od kultury i powiązań religijnych. Niektóre przyjaźnie są zawierane poprzez zapytanie: "Czy chciałbyś/chciałabyś zostać moim przyjacielem" lub w inny podobny sposób, czasem towarzyszą temu obietnice i przysięgi. Coraz rzadziej spotykana jest formuła braterstwa krwi.
Z badań wynika również, że przyjaźń może mieć tło genetyczne: najsilniejsze więzy łączą nas z ludźmi genetycznie do nas podobnymi. Może to jednocześnie tłumaczyć istnienie uprzedzeń rasowych i innych form ksenofobii.
Sam akt nawiązywania przyjaźni ma również podłoże biologiczne – jest ściśle związany z tzw. pierwszym wrażeniem. Z badań wynika, że nieświadomą decyzję o chęci bliższego poznania danej osoby podejmujemy w ciągu zaledwie 10 minut od pierwszego z nią kontaktu." |
| | | | | |
|
2010-08-04, 17:19
2010-08-04, 13:13 - KKFM napisał/-a:
Oj, kolego nie wszyscy biegacze to przyjaciele.Z tym troszkę ostrożniej.
Wg wikipedii cyt. "Przyjaźń – według Arystotelesa, jedna z cnót], chociaż, w przeciwieństwie do cnót kardynalnych, nie jest ona cnotą normatywną. Filozof ten twierdzi także, że istnieje kilka rodzajów przyjaźni: idealna (teleia philia, będąca wartością samą w sobie), oraz takie, z których każda ma spełniać pewien cel (przyjemność lub użyteczność).
Większość ludzi uważa, że ich przyjaciele dobrze ich znają. Jednak badania wykazały, że w większości przypadków jest to złudzenie związane z chęcią poprawy samooceny. Wierząc, że przyjaciołom zależy na nas, budujemy poczucie własnej wartości.
Przyjaźń w kontekście socjologicznym jest silnie związana z nieprzyjaźnią. Wspólny wróg bardzo skutecznie cementuje więzi między przyjaciółmi, a jednym z narzędzi służących do tego jest plotka. Przyjaciele mają tendencję do wyolbrzymiania negatywnych cech swych nieprzyjaciół i pomijania ich cech pozytywnych.
Zawieranie przyjaźni odbywa się w różny sposób, zależnie od kultury i powiązań religijnych. Niektóre przyjaźnie są zawierane poprzez zapytanie: "Czy chciałbyś/chciałabyś zostać moim przyjacielem" lub w inny podobny sposób, czasem towarzyszą temu obietnice i przysięgi. Coraz rzadziej spotykana jest formuła braterstwa krwi.
Z badań wynika również, że przyjaźń może mieć tło genetyczne: najsilniejsze więzy łączą nas z ludźmi genetycznie do nas podobnymi. Może to jednocześnie tłumaczyć istnienie uprzedzeń rasowych i innych form ksenofobii.
Sam akt nawiązywania przyjaźni ma również podłoże biologiczne – jest ściśle związany z tzw. pierwszym wrażeniem. Z badań wynika, że nieświadomą decyzję o chęci bliższego poznania danej osoby podejmujemy w ciągu zaledwie 10 minut od pierwszego z nią kontaktu." |
Trochę za duzo tu uogólnień.
Być może "pierwszą decyzję o chęci bliższego poznania danej osoby podejmujemy w ciągu zaledwie 10 minut", ale z reguły na decyzji się kończy i niewiele z tego wynika czyż nie?(poza tym któż to zbadał i jaką metodologią się posługiwał?).
Nie pamiętam przyjaźni zawartej przez pytanie: "Czy chciałbyś/chciałabyś zostać moim przyjacielem". moim skromnym zdaniem przyjaźnie zawierają się przez lata i doświadczenia wspólne i własne.
Wcale nie uważam, że przyjaciele znają mnie dobrze bo sam nie mogę tego o sobie powiedzieć:)
Nie cementuje tez nas wspólny wróg.
Chyba jakiś patologiczny jestem |
| | | | | |
|
2010-08-04, 18:06
| A jak ma się to do powiedzenia... "jeśli chcesz poznać i zniszczyć swojego wroga, zaprzyjaźnij się z nim..." ;))) |
| | | | | |
|
2010-08-05, 10:18
Szlaczku to co napisałeś odnosi się do rozwodów. Najpierw jako małżeństwo udaje się, że się przyjaźni, a później całą wiedzę o drugiej osobie wykorzystuje się przeciwko niej :]
Ja się cały czas poruszam w sferze biegowej. Ludzie tutaj podążają konkretną drogą. I o to tylko mi chodzi.
Jeśli z kimś przedreptam kilkadziesiąt kilometrów, to już się z nim jakoś zżyję. Czasem na jakimś trudnym biegu ktoś się podzieli ostatnim żelkiem, odda swoją wodę, bo widzi że ktoś inny bardziej potrzebuje. Zdarza się że na biegi jeździ się razem, ma się podobne spojrzenie na świat i wartości, łatwo się dogadać, i znów się coś zacieśnia. Są ludzie, który stoją obok i w złej chwili przytrzymają, żeby nie upaść, tchną w nas znowu siłę do życia. Czasem nie pozwolą, żeby ktoś rozpowiadał o nas kłamstwa.
Ja tylko nie umiem zrozumieć jaki jest sens zapraszania jak leci wszystkich z listy, bo należę do klubu, bo też biegłam w tym samym biegu. Ta głupia mania mnie po prostu wkurza.
A co do pytania "czy będziesz moim przyjacielem". Zadają je dzieci. I później trzymają się razem, dzielą wszystkim, i bronią się nawzajem przed innymi. Te dziecięce przyjaźnie bardzo mi się podobają. Znam przypadki, gdy przetrwały okres młodzieńczy i trwają nadal w dorosłym życiu. |
| | | | |
| | | | | |
|
2010-08-05, 11:52
2010-08-04, 18:06 - szlaku13 napisał/-a:
A jak ma się to do powiedzenia... "jeśli chcesz poznać i zniszczyć swojego wroga, zaprzyjaźnij się z nim..." ;))) |
A to dobre powiedzenie! Jakoś o nim zapomniałem a i interpretacja małżeńska niezgorsza:)
pozdr |
| | | | | |
|
2010-08-05, 14:06
2010-08-05, 10:18 - Magda napisał/-a:
Szlaczku to co napisałeś odnosi się do rozwodów. Najpierw jako małżeństwo udaje się, że się przyjaźni, a później całą wiedzę o drugiej osobie wykorzystuje się przeciwko niej :]
Ja się cały czas poruszam w sferze biegowej. Ludzie tutaj podążają konkretną drogą. I o to tylko mi chodzi.
Jeśli z kimś przedreptam kilkadziesiąt kilometrów, to już się z nim jakoś zżyję. Czasem na jakimś trudnym biegu ktoś się podzieli ostatnim żelkiem, odda swoją wodę, bo widzi że ktoś inny bardziej potrzebuje. Zdarza się że na biegi jeździ się razem, ma się podobne spojrzenie na świat i wartości, łatwo się dogadać, i znów się coś zacieśnia. Są ludzie, który stoją obok i w złej chwili przytrzymają, żeby nie upaść, tchną w nas znowu siłę do życia. Czasem nie pozwolą, żeby ktoś rozpowiadał o nas kłamstwa.
Ja tylko nie umiem zrozumieć jaki jest sens zapraszania jak leci wszystkich z listy, bo należę do klubu, bo też biegłam w tym samym biegu. Ta głupia mania mnie po prostu wkurza.
A co do pytania "czy będziesz moim przyjacielem". Zadają je dzieci. I później trzymają się razem, dzielą wszystkim, i bronią się nawzajem przed innymi. Te dziecięce przyjaźnie bardzo mi się podobają. Znam przypadki, gdy przetrwały okres młodzieńczy i trwają nadal w dorosłym życiu. |
| Nooo... co jak co, ale swojego ostatniego żelka nie oddam... ;)))) |
| | | | | |
|
2010-08-05, 22:57
2010-08-05, 14:06 - szlaku13 napisał/-a:
Nooo... co jak co, ale swojego ostatniego żelka nie oddam... ;)))) |
a ja oddałam i żelka i wodę :P obcemu
z przyjaciółmi podzieliłam się nie raz i nie dwa jedzeniem, bo zazwyczaj biorę więcej, tak na wszelki wypadek, gdyby kogoś trzeba było nakarmić
a ile szczoteczek do zębów rozdałam XD prawie wszystkie dla Zmoliny poszły
ech, to były czasy :D zakręcone jak świński ogonek |
|
|
|
| |
|
