2016-02-02
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| praca w kopalni czyli interwały (czytano: 892 razy)
Czas zacząć interwały. Choć ich nie lubię to jednak wiem z doświadczenia, że bardzo poprawiają moje możliwości wysiłkowe. Głównie chodzi o maxymalne pobudzenie mojego silnika tlenowego, który w czasie zimy został, delikatnie mówiąc lekko uśpiony :)
Fantastycznie mi się biega bez tak zwanej „spinki”, czyli bez patrzenia na zegarek, bez liczenia kilometrów zrobionych w tygodniu czy w miesiącu. Lubię po prostu te moje wydeptane ścieżki biegowe bez robienia jakiś zadań, gdzie zazwyczaj budzę się do życia, do wolności, gdzie znajduję pełniejsze bytowanie z przyrodą, ze wszechświatem.
Jednak zdaję sobie sprawę, że tak na dłuższą metę się nie da, chcąc osiągnąć jeszcze jakieś wyniki. Chcąc się chociażby zbliżyć do rekordów życiowych na 10 czy 21 km. Właśnie zbliżająca się wielkimi krokami Maniacka Dziesiątka zmobilizowała mnie w minioną sobotę do pracy na interwałach. Wyznaczyłem sobie nieco krótsze odcinki niż te które robiłem poprzednimi laty, a one wynosiły 1000m. Ostatecznie „wymierzyłem” sobie 800-metrowe odcinki mając nadzieję na nieco szybszy bieg. Optymista :) Okazało się, że jak nie robisz ich przynajmniej od czasu do czasu to choćbyś bardzo chciał to tobie nie wyjdą.
Marzyło mi się tempo w granicach 4:10-4:15. Niestety tylko pierwsze trzy oscylowały wokół tych wartości. Następne dziewięć już były o 10 do 20 sekund wolniejsze :( Muszę zatem wystawić sobie ocenę mierną zważywszy na to, że chcąc pobiec Maniacką w granicy rekordu życiowego (0:43) musiałbym wszystkie 12 odcinków pokonać w granicy 4:05-4:10.
Przede mną więc dużo pracy i półtora miesiąca nadziei :) Jedyne pocieszające jest to, że po pierwszych dwóch interwałach chciałem wrócić do domu. Serio. Stwierdziłem bowiem, że jest mi za zimno, za mocno wieje, a ja za lekko ubrany. Już prawie w to uwierzyłem :) ale resztkami zdrowego rozsądku postanowiłem zawrócić i dalej tłuc te moje 800-metrowe odcinki, które na końcu może nie uszczęśliwiły mnie pod względem wyników ale dały mi kopa i ogromne chęci do robienia dalszych interwałów :)
Chcę więc dalej trenować tę trudną część biegania długodystansowego i choć trochę poprawić moje możliwości wysiłkowe. Przerywam jednak w najbliższy weekend moje treningi interwałowe i jadę do Biedruska na półmaraton crossowy, ale potem wracam czym prędzej z powrotem do kopalni :)
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
Hung (2016-02-02,17:42): Mówi się, by słuchać swego organizmu. Ale jak tu go słuchać, gdy on oszukuje?
paulo (2016-02-03,07:47): będzie dobrze Mareczku :)
Piotr Fitek (2016-02-03,16:39): Heh, też nie lubię interwałów ale doceniam ich rolę i je robię. Choć często wymieniam je na podbiegi, nawet szybkie strome podbiegi.
paulo (2016-02-04,08:01): witaj zatem w klubie Piotrze :) Wzniesienia to ja będę miał w sobotę na półmaratonie też :)
Piotr Fitek (2016-02-05,08:10): Powodzenia na biegu Pawle zatem :)
paulo (2016-02-05,15:28): Piotrze, po chorobie i po wczorajszych pączkach może być jutro ciężko, ale będę walczył :)
żiżi (2016-02-06,20:32): Ha! a jednak coś konkretnego trenujesz-bo przecież od samego nabijania kilometrów nie zbudujesz "jakiejś" formy-w mojej kopalni do 6 razy to ja jeszcze daję radę i stosunkowo lubię to,ale im dalej tym ciężej i po prostu moja głowa wciąż woła:po co ci to!!!?Pozdrawiam Cię Paulo i mimo wszystko miłych treningów:)
paulo (2016-02-08,08:18): Angelino, właśnie dlatego że miałem takie przeczucie, że od samego biegania nic nie wskóram :) postanowiłem wrócić do interwałów. Muszę to trochę poprawić i mam duże chęci :) W sobotę w Biedrusku fajnie mi poszło (21,3km w czasie 1:50) i dlatego z nadzieją wracam w tym tygodniu do kopalni :) Pozdrawiam
|
