Bieganie jest modne i tego nie da się ukryć. Jako jedna z najprostszych form rekreacji jest szeroko propagowana przez media oraz polityków na całym świecie, a w ostatnim czasie również w Polsce. Homo Sapiens w genach posiada skłonność do podejmowania wyzwań oraz rywalizacji dlatego samo bieganie rekreacyjne nie spełnia jego wymagań. W związku z tym ogromną popularnością cieszą się imprezy biegowe rozgrywane w różnych warunkach i na różnych dystansach. Są zawody organizowane na stadionach, na ulicach miast, w lasach, a także na bagnach. Również dystanse na których odbywają się biegi są przeróżne. Od sprintów na 100 metrów, przez biegi na 10 kilometrów aż do maratonu. Dzisiaj skupię się właśnie na królewskim dystansie maratonu. Maratonu, którego przebiegnięcie stało się w ostatnim czasie punktem honoru dla wielu osób, które dotychczas niewiele miały wspólnego ze sportem. Maratonu, który pojawia się w moim życiu codziennie, bo zdecydowana większość z moich znajomych bierze udział w maratonach, planuje wziąć udział lub będzie planowała – ale jeszcze o tym nie wie No i wreszcie maratonu, który uczy pokory – nauczył również i mnie (03:49 w maratońskim debiucie, przy o1:29 na półmetku), a teraz mogę spróbować pomóc Wam zmierzyć się z nim, bez przykrych niespodzianek.

Dalsza część uzupełniona o zdjęcia na moim nowym blogu: TUTAJ. Znaleźć tam można również inne wpisy, nie publikowane tutaj. Serdecznie zapraszam :)

Blog moga komentować tylko Przyjaciele autora