|
|
2017-02-09, 17:31
Bieganie - lekarstwo na grypę
| LINK: http://biegaczamator.blog.pl | No i klasycznie jak w porach zimnych zaatakowała nas grypa. Ze wszystkich medialnych strony płynie do nas jasny i maksymalnie przejrzysty przekaz: grypa panuje, niech każdy zapobiegawczo się kuruje. Więc dbajmy o sobie, na dworze ciepło ubrani, łykajmy co można i nie można od lekarstw do lampek koniaku czy whiskacza, ale oczywiście tylko rehabilitacyjnie. No a co z tuptaniem? Wiele osób w ten mroźny i niezbyt przyjazny czas po prostu odkłada buty do szafy i czeka na wiosnę. Jasne jest to rozwiązanie. Jednak muszę przyznać, dla mnie bieganie jest idealnym lekarstwem zapobiegawczym przed wszelkimi infekcjami grypodobnymi.
Muszę przyznać, że zawsze byłem typem średnio odpornym na wszelkiego rodzaju choróbska z rodziny grypowatych. Oznaczało to, że może nie nagminnie przy każdym narodowym grypnym ataku, ale średnio raz do dwóch raz w roku na siedem dni lub tydzień chorowałem z powodu grypy. Różnica w terminie wynikała z faktu, że grypa nie leczona trwa 7 dni, a leczona tydzień. Zazwyczaj u mnie trwała tydzień, gdyż grzecznie i zgodnie z zasadami leczyłem się tyle ile mogłem. No, ale miałem zawsze te parę dni wyrwane z życiorysu.
Wszystko się zmieniło, odkąd zacząłem tutpać. Muszę przyznać, że tak mnie to zahartowało, że od czasu rozpoczęcia mojej przygody jeszcze nie leżałem. Paru tutpajacych znajomych twierdzi, że im to nic nie daje i hartowanie przez bieganie to ściema. W moim odczuciu jest to uzależnione od tego w jakich warunkach robimy nasze kilometry. Muszę przyznać, że ja zaliczam się do grupy tej nigdy nie odpuszczającej. Biegałem już praktycznie we wszystkich możliwych w naszej strefie klimatycznej warunkach. Tuptałem, gdy paliło niemiłosiernie słońce, gdy było tak zimno, aż wosk w uszach zamarzał, gdy padał deszcz, zdarzyło mi się w środku burzy, gdy sypał śnieg, nawet gdy zdarzył się grad. To, ze były przypadki kiedy w abstrakcyjnych warunkach po lodzie sunęliśmy ( bo ciężko pisać, że biegaliśmy), także raz czy dwa opisałem. I właśnie ten masochizm jest mają tarczą ochronną przez grypą, przeziębieniem i innymi choróbskami.
No, ale co zrobić, kiedy w końcu nas choróbsko dopadnie? Biegać, leżeć, czy może jeszcze coś innego. Nie będę się wymądrzał, tylko oddam głos fachowcom
http://biegampolodzi.pl/kobietki-tez-biegaja/biegac-nie-biegac-czyli-co-zrobic-kiedy-dopadnie-cie-przeziebienie
Zasada jest prosta. Biegać można zawsze, byle w głową i rozsądkiem. I niech to nam wszystkim przyświeca. Z pewnością nie proponuję rozpoczęcia biegowej biegowej przygody życia zimą. Na zasadzie, jeżeli lekarstwo, to ja wychodze pierwszy raz i biegam. To już trzeba mieć trochę kilometrów latem czy jesienią a najlepiej jeszcze wiosną, aby czuć zbawcze lekarskie tchnienie biegania. |
|
