|
|
2015-07-28, 15:31
Bój o zdrowie biegacza
| LINK: http://biegaczamator.blog.pl/2015/07/28/boj-o-zdrowie-biegacza/ | Na początku, jak zawsze więc wiadomo o co biega. Robercie dłużej znany, co do wgrania sprawy przed sądem za śmierć biegacza, będziemy wszyscy z pewnością z uwagą obserwowali dalszy rozwój wypadków. Także mam odczucie, że szans na to zbytnich nie ma, gdyż organizatorzy w tym zakresie są odpowiednio zabezpieczeni. No, ale zobaczymy jak sytuacja się rozwinie. Fajnie, że wrzuciłeś propozycję płatnych badań lekarskich, natomiast ja dzisiaj zdecydowałem się na oficjalną procedurę, która wymaga co prawda trochę cierpliwości, ale jest całkowicie bezpłatna. Już przebiegam do tematu
Muszę przyznać, że coś mnie dzisiaj pokusiło, by zrobić sobie badania, przed przyszłotygodniowym bojem w Szczecinku. Jeżeli ktoś myśli, że to takie łatwe i proste, to jest w dużym błędzie. To jest cała procedura wymagająca czasu i cierpliwości. ( no chyba, że jak Robert proponuje udać się na badania płatne, ale nie sądzę, by było szybciej, bo swoje trzeba i zrobić i złożyć i inne takie) Najpierw musiałem pójść do mojego lekarza rodzinnego. Pani doktor z mądrą miną wysłuchała mojej prośby, a następnie dała mi dwa skierowania: pierwsze na EKG, a drugie do laboratorium. Z racji, że w laboratorium na badania dwóch rodzajów płynów w moich żyłach i nie tylko płynących muszę się udać na czczo, pojadę jutro rano. To znaczy na krew pojadę, gdyż drugi rodzaj płynu zorganizuję sobie jeszcze w domu. Wiadomo, o co biega, więc nie będę się rozwodził.
Dzisiaj za to postanowiłem podbiec do EKG. Oczywiście, jak z naszą całą „zreformowaną” służbą zdrowia musiałem swoje odczekać, mimo iż jakimś cudem byłem pierwszy w kolejce, która błyskiem się za mną ustawiła. No, ale Pani doktor miała kupę innych ważniejszych spraw niż pacjenci, zresztą jak sama powiedziała, jest tu tylko na zastępstwo, ale jak się tak pchamy to nas przyjmie. Oczywiście ostatnia część poprzedniego zdania, to już moja swobodna interpretacja zachowania pani doktor. No, ale położyłem się na kozetce dając moje skierowanie, na którym pod moim imieniem i nazwiskiem było napisane zalecenie, czy też uwaga: „do maratonu”. Kiedy już było po wszystkim pani doktor zerkając wstępnie na kartkę na której znajdowały się linie z równymi wybrzuszeniami, stwierdziła, że mam bardzo wolną akcję serca. Muszę przyznać, że już to słyszałem chyba z pół roku temu w czasie badań kontrolnych. Natomiast, jak usłyszałem prawdopodobnie jest to spowodowane „wyluzowanym” zachowaniem mojego organizmu w czasie pozbawionym biegu. Jest wtedy maksymalnie wyciszony, uspokojony i zbiera siły na późniejsze boje, bo wie, że będą. W końcu trening praktycznie 6 razy w tygodniu plus różne starty, więc musi być gotowy. Oficjalne wyniki badań będą w czwartek. Jutro jeszcze do spuszczenia różnych płynów i mam nadzieję idę do laboratorium. Na szczęście wszystko mam w okolicy. No i z racji, że ze skierowaniem od lekarza rodzinnego, także za free, jeżeli kogoś to interesuje. Jedynie co, to musiałem „zainwestować” w naczynie wyjałowione, do jednego rodzaju płynów organicznych, które poza krwią będą badane. Jak pisałem trwa trochę, ale mam nadzieję, ze do przyszłej niedzieli wszystko będzie jasne. Wyniki EKG w czwartek, krew i inny płyn zapewne także, najdalej w piątek. Potem z wynikami do mojego lekarza rodzinnego i poznam oficjalny wyrok. Pytanie co zrobię, jeżeli usłyszę, że nie wskazane? Nie mam zielonego pojęcia. W końcu życie bez biegowych bojów ma wyjątkowo ograniczony sens. Może będę biegał trochę ciszej. A i tak wszyscy podpisujemy, że biegniemy na własną odpowiedzialność i z własnej i nieprzymuszonej woli.
.....
Gdyż bój o nasze zdrowie musi trwać ciągle. Powiedzmy sobie szczerze, ono jest najważniejszym elementem umożliwiającym realizację naszej pasji. Możemy być super fizycznie i kondycyjnie przygotowani, ale jak coś w zdrowiu będzie szwankowało, to pupa tak blada, że już bledsza być nie może.
I teraz dochodzimy do tego, co w naszej biegowej pasji jest najpiękniejsze. Jeżeli z naszym zdrowiem wszystko gra i buczy, to biegniemy, a całe ciało aż krzyczy z radości i rozkoszy. Dalej, szybciej, jeszcze jeden kilometr i jeszcze następny i byle do przodu. A jak legniemy? Nie ma znaczenia, grunt że walczymy. Bo to nasz bój, nasz bieg, nasz czas na siebie samego. Taka chwila naszego egoistycznego spełnienia. No i dzisiaj jeszcze czas na podbiegi. Koło 18.00 skoczę na Maltę, by na góreczkach w okolicach Malta Ski potuptać. Jak ktoś chętny zapraszam. W końcu razem zawsze się żwawiej tupta niż samotnie. |
|
