2011-09-03
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| Rekord życiowy pobity na kanapie (czytano: 1432 razy)
Kiedy w sobotę wczesnym popołudniem wróciłem do domu z pracy po nocnej zmianie, byłem bardzo zmęczony. Jeszcze łudziłem się, że zjem obiad, zdrzemnę się godzinkę i pojadę na Bieg Solidarności. To ostatecznie tylko 5 kilometrów, a bardzo polubiłem tę imprezę. W zeszłym roku nawet nie zamierzałem startować, bo zawody odbywały się dosłownie na dzień przed Maratonem Hasco-Lek. Do dziś jednak mój ustanowiony dwa lata temu rekord życiowy na 5 kilometrów wywodzi się właśnie z tej imprezy. Mam więc miłe wspomnienia z tego biegu.
Zjadłem obiad, położyłem się na kanapie i zasnąłem. Obudził mnie dzwonek telefonu komórkowego powiadamiający mnie o nadejściu sms-a . Otwieram pocztę i patrzę zaspanymi oczami, którym po prostu nie dowierzam. Nie dowierzam nawet własnym zmysłom. Patrzę osłupiały w ten ekranik i szczypię się w tyłek, bo myślałem, że to tylko sen. Ten sms informował mnie, że właśnie ukończyłem Bieg Solidarności zajmując w klasyfikacji open 556 miejsce w czasie: 00:28:28, a netto 00:28:15 i w kategorii M50 jestem na 69 miejscu.
Myślę sobie – pomyłka jakaś, ale miła, bo ten czas to byłby mój rekord życiowy. Pewnie ktoś niewyraźnie napisał swój numer telefonu i trafiło przez przypadek do mnie. Przespałem bieg na kanapie. Zmęczenie odeszło, ale pozostał pewien niedosyt. Trochę mi było żal, że jednak nie pobiegłem. Co prawda próbowałem się usprawiedliwiać, że przecież nazajutrz raniutko wyjeżdżam do Złotoryi na Międzynarodowe Mistrzostwa w Nordic - Walking na dystansie 16 kilometrów, ale pewien niesmak psuł mi nastrój.
Zasiadłem do komputera. Chciałem zobaczyć wyniki biegu. Zawsze ciekawi mnie kto wygrał? Jak pobiegli moi koledzy? No i zawsze patrzę jak ja sam wypadłem. Ponownie opadła mi szczena i oczy w słup stanęły. Jak byk widnieje na liście z wynikami moje nazwisko, a przy nim ten bardzo dobry i nieosiągalny jeszcze dla mnie czas. Po raz pierwszy na mecie znalazłem się mniej więcej w środku stawki, a nie jak zwykle pod jej końcem, czy nawet na samym końcu. Cuda się zdarzają! Pobiłem swój rekord życiowy na dystansie 5 kilometrów śpiąc we własnej chacie na kanapie.
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu |
