Wydawało się, że konkurs będzie trwał bardzo długo ze względu na obecność aż 16 uczestników. Po raz pierwszy zastosowano jednak dość drastyczne podnoszenie kolejnych wysokości. Konkurs rozpoczął się od 5.50 i do 5.80 poprzeczka była windowana w górę aż o 15cm. Od 5.80 do 6.00 co 10cm, a powyżej sześciu metrów o 5cm. W rezultacie dość szybko na placu boju pozostało sześciu zawodników, którzy pokonali 5.80. W najlepszej sytuacji znaleźli się: Renaud Lavillenie, który rozpoczął konkurs właśnie od wspomnianej wysokości zaliczając ją ze sporym zapasem, Paweł Wojciechowski notujący dwie czyste próby na 5.65 i 5.80, Piotr Lisek z dorobkiem 3 wysokości pokonanych w pierwszych próbach oraz Kanadyjczyk Shawancy Barber z przebiegiem konkursu identycznym jak Lisek. Ten ostatni poszedł dalej za ciosem i również za pierwszym razem zaliczył 5.90.

W trzeciej próbie wysokość tą osiągnął obrońca tytułu Raphael Holzdeppe. Poprzeczka zawieszona na tym poziomie okazała się zaporą nie do sforsowania dla Wojciechowskiego, Liska i… Renauda Lavillenie! Barber i Holzdeppe wyżej już nie skoczyli, a mniejsza ilość zrzutek zadecydowała, że tytuł mistrza świata przypadł Kandayjczykowi. Srebro powędrowało do Holzdeppe, a brąz przypadł… Wojciechowskiemu, Liskowi i Lavillenie! Automatycznie nasuwa się na myśl konkurs skoku wzwyż z igrzysk olimpijskich w Barcelonie kiedy to również przyznano 3 krążki za 3 miejsce. Brązowym tortem podzielili się wówczas Tim Forsythe, Hollis Conway i nasz Artur Parytka. W podziale pekińskim naszych było dwóch!

Fatum mistrzostw globu nie opuszcza rekordzisty świata Renauda Lavillenie. Absolutnie najlepszy zawodnik ostatnich 6 sezonów posiada w dorobku złoty medal olimpijski, 7 tytułów mistrza Europy (w tym 4 z hali) i złoto halowych mistrzostw świata. Jest rekordzistą świata (6.16) i posiada fantastyczną średnią 10 najlepszych wyników (6.05). Medale ze światowego czempionatu owszem przywozi, ale na jego koncie jest jedno srebro i 3 brązy. Pecha, związanego jednak z igrzyskami olimpijskimi miał wielki poprzednik Francuza – car tyczki Siergiej Bubka. Co prawda przywiózł jedno złoto z Seulu, ale przez lata panowania na dworze Królowej Sportu zupełnie nie miał szczęścia do olimpijskich potyczek. Bubka liderem list światowych został po raz pierwszy w roku 1984. W Los Angeles nie mógł jednak wystartować ze względu na bojkot igrzysk przez blok państw wschodnich. W Barcelonie ’92 nie przebrnął eliminacji strącając trzykrotnie pierwszą , atakowaną wysokość 5.60. Na 12 dni przed igrzyskami w Atlancie był w formie co potwierdził zwycięstwem na mitingu w Padwie (5.90). W przededniu igrzysk nabawił się kontuzji i w Atlancie w ogóle nie wystartował. Podczas kolejnej olimpijskiej gorączki w Sydney trzykrotnie w eliminacjach podchodził do wysokości 5.70. Trzykrotnie bezskutecznie.

Zdjęcie - iaaf.org

Dorobek polskiej tyczki sumując osiągnięcia kobiet i mężczyzn stanowi na dzień dzisiejszy 7 medali co stawia tą konkurencję na drugim miejscu pod względem skuteczności po młocie.

Męskie występy polskich tyczkarzy na lekkoatletycznych MŚ:

Helsinki 1983 - Tadeusz Ślusarski - finał - 4 - 5.55
Helsinki 1983 - Władysław Kozakiewicz - finał - 8 - 5.40
Rzym 1987 - Marian Kolasa - finał - 4 - 5.80
Rzym 1987 - Mirosław Chmara - eliminacje - 9 - 5.20
Tokio 1991 - Mirosław Chmara - eliminacje - 9 - 5.40
Edmonton 2001 - Adam Kolasa - finał - 8 - 5.75
Paryż 2003 - Adam Kolasa - finał - 9 - 5.70
Osaka 2007 - Przemysław Czerwiński - eliminacje - dns
Berlin 2009 - Łukasz Michalski - eliminacje - 10 - 5.40
Daegu 2011 – Paweł Wojciechowski – finał – 1 – 5.90
Daegu 2011 – Łukasz Michalski – finał – 4 – 5.85
Daegu 2011 – Mateusz Didenkow – finał – 7 – 5.75
Moskwa 2013 – Rober Sobera – eliminacje – bw
Pekin 2015 – Paweł Wojciechowski – finał – 3 – 5.80
Pekin 2015 – Piotr Lisek – finał – 3 – 5.80
Pekin 2015 – Robert Sobera – finał – 15 – 5.50

Bardzo dobrze w biegu finałowym na 3000m z przeszkodami spisał się Krystian Zalewski. Nasz ubiegłoroczny wicemistrz Europy miał niezwykle silną stawkę rywali z wyjątkowo - aż czterema reprezentantami Kenii. Trzech z nich posiada rekordy życiowe lepsze niż 8 minut, czwarty – 8:01. Krystian pobiegł na miarę swoich maksymalnych możliwości i zajął 9 miejsce z drugim wynikiem w karierze – 8:21.22. Do tej pory na kartach polskiej historii tej konkurencji mieliśmy zaledwie jednego finalistę na MŚ. 32 lata temu Bogusław Mamiński zdobył w Helsinkach srebrny medal. Od tamtego momentu wielu naszych przeszkodowców brało udział w światowym czempionacie jednak żaden nie dotarł do decydującej fazy rywalizacji. Tej sztuki dokonał Zalewski. Wielkie brawa należą mu się również za to, że był jedynym Europejczykiem w stawce i zostawił za plecami między innymi doskonałych Cabralla i Ezzine (z rekordami życiowymi odpowiednio – 8:13 i 8:09). Mistrzem świata na przeszkodach został wieloletni dominator tej konkurencji Ezekiel Kemboi. Dla Kenijczyka jest to już 7 medal z MŚ, w tym 4 złoty! Kemboi już od 12 lat startuje w mistrzostwach świata i wszystkie edycje z rzędu od Paryża do Pekinu kończył w strefie podium. Srebro i brąz przypadło rodakom Kemboi’a – Conseslusowi Kipruto i Briminowi Kipruto. Na 4 pozycji zameldował się również Kenijczyk – Jairus Birech.

Krystian Zalewski

Z poniedziałkowych startów Polaków na uwagę zasługują również występy naszych specjalistek od jednego okrążenia. Z trójki naszych reprezentantek, tylko Patrycji Wyciszkiewicz udała się sztuka przebrnięcia eliminacji. Nie oznacza to jednak, że start dwóch pozostałych był nieudany. Wszystkie 3 panie pobiły swoje rekordy życiowe co jest doskonałą prognozą przed występem w biegu sztafetowym. Wyciszkiewicz poprawiła rekord życiowy oraz własny rekord Polski w kategorii młodzieżowców. Jej 51.31 jest 6 wynikiem w historii polskiej lekkiej atletyki. Do 3 pozycji, którą od 11 lat zajmuje Grażyna Prokopek brakuje zaledwie 2 setnych. Małgorzata Hołub poprawiając życiówkę na 51.73 wskoczyła na 11 pozycję polskiej tabeli All-time, a Iga Baumgart z 52.02 widnieje obecnie na miejscu nr 14.

Z konkursów finałowych bez udziału Polaków mieliśmy w poniedziałek przede wszystkim – 100m i 10000m kobiet. O ile pierwszy z tych dystansów był rzeczywiście ciekawy ze względu na szeroką i doskonałą obecnie czołówkę sprinterek na świecie, o tyle dycha kobiet była dość mdła. Brak wybijającej się gwiazdy, która z reguły „ciągnie” za sobą inne wyraziste postaci oraz beznadziejne tempo spowodowały, że 25 okrążeń w wykonaniu pań oglądało się sennie. Niby była w stawce Vivian Cheruiyot, która medali igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata ma już worek, jednak brak jej jakiegoś błysku czy charyzmy, którą posiadają np. siostry Dibaba, czy Meseret Defar. Poszczególne kilometry w okolicach 3:15 skazywały widza na ziewania i ewentualne oczekiwanie ostatniego kilometra.

Zdjęcie - iaaf.org

I standardowo ten ostatni był rzeczywiście szybki – 2:48.30. Sprawę tytułu mistrzyni świata rozstrzygnęły między sobą wspomniana Cheruiyot i przedłużona „milerka” Gelete Burka z Etiopii. Lepsza okazała się ViVian Cheruiyot. Mimo dość przeźroczystego widowiska jaką była dycha kobiet, jeden incydent na mecie zaważył o dosypaniu do całości szczypty dramatyzmu. Rozkładająca tuż przed samą metą ręce w geście radości z tytułu zdobycia brązowego medalu Molly Huddle z USA została rzutem na taśmę wyprzedzona przez swoją rodaczkę Emily Infeld. Huddle, która pozostaje z pustym kontem medalowym z najważniejszych imprez międzynarodowych miała niepowtarzalną szansę, aby stan ten zmienić. Na kilka metrów przed metą poczuła się bezpiecznie i zaczęła celebrować sukces. Pogratulowanie koleżance z amerykańskiego teamu musiało kosztować ją wydobycia najgłębszych pokładów sympatii o ile takowe w zaistniałej sytuacji w ogóle istnieją. 31 –letnia Huddle zaliczyła już finał igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, doskonale radzi sobie w biegach przełajowych i ulicznych. Posiada wyśmienity rekord życiowy w półmaratonie 68:31. Jednym słowem – mogła przypieczętować tym brązem kilkunastoletnią karierę. Infeld to nowicjuszka na międzynarodowych salonach Królowej Sportu. Jej rekordy życiowe i doświadczenie mają znacznie mniejszą wartość niż Huddle. A jednak po raz kolejny potwierdza się zupełna nieprzewidywalność biegów długich na imprezach mistrzowskich…

Przewidywalnie natomiast stumetrówkę kobiet wygrała monopolistka na złoto w ostatnich latach – Shelly Ann Fraser – Pryce. Mistrzyni olimpijska na 100m z Pekinu I Londynu, świata z Berlina i Moskwy i tym razem okazała się niepokonaną. Warto jednak pamiętać, że Fraser – Pryce ma na koncie niewielką wpadkę dopingową i pół roku zawieszenia. Mimo, iż przewinienie nie było poważne, na kartach kariery pozostaje zawsze niezmywalna plama. Pojedynek z fantastyczną Holenderką Dafne Schippers elektryzował jednak publiczność, może nie aż tak jak Bolta z Gatlinem, ale wysoki poziom emocji był gwarantowany. Fraser - Pryce uzyskała doskonały rezultat 10.76. Srebro oprawiony w rekord życiowy 10.81 przypadło Schippers, a brąz powędrował do nowej gwiazdy USA Tori Bowie, która bardzo szybko zaczęła biegać dopiero w ubiegłym sezonie. W Pekinie uzyskała 10.86. Dokładnie tak jak w przypadku mężczyzn – pekińskie 100m pań było najrówniejsze w historii biorąc pod uwagę czas ósmej zawodniczki – 11.02.

Zdjęcie - iaaf.org

W klasyfikacji medalowej z dorobkiem złotego i trzech brązowych medali, Polska plasuje się po 3 dniach na 7 pozycji. W klasyfikacji ilościowej z 4 krążkami zajmujemy jednak 3 miejsce ex aequo z Kanadą. Po 6 medali mają Kenia i USA. Czekamy na więcej! Jutro w Pekinie odbędzie się wyłącznie sesja wieczorna czyli w naszym przypadku wczesno popołudniowa. Ostatnie 3 biegowe finały to istna gratka dla polskich kibiców! 1500m z Andżeliką Cichocką, 400m p.pł. z Patrykiem Dobkiem i 800m z Adamem Kszczotem! Oglądajmy i dopingujmy!

Jeżeli uważają Państwo, że moje teksty zasługują na uznanie mam gorącą prośbę o oddanie na mnie głosu w konkursie na Biegowego Dziennikarza Roku. Od 10 lat moje artykuły, felietony, reportaże i wywiady publikowane są na łamach portali internetowych i prasy lekkoatletycznej. Jestem członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Prasy Sportowej oraz Klubu Dziennikarzy Sportowych. Biorę udział w pracach Komisji Statystycznej Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Jestem również spikerem imprez biegowych na terenie całego kraju.

Aby zagłosować wystarczy wysłać sms (koszt 62 grosze) na numer 70068 o treści MEDIA28. Z góry dziękuję za oddane głosy!

Komentarze czytelników - 35

podyskutuj o tym

Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-27, 13:18 napisał/-a: I po pierwszej serii , ani jeden rzut w TV, ( powtórka z skoku o tyczce ) Anita prowadzi 74:40 , szkoda że pozostałe nasze dziewczyny nie awansowały bo reszta przeciętne rzuty:)
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-27, 13:20 napisał/-a: W TV pokazują ale z odtworzenia - Anita drugi już medalowy rzut 78:52 !
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-27, 13:33 napisał/-a: Już jest złoto - trzeci wszystko załatwił 80:27 !!!!
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-27, 13:46 napisał/-a: Jaka jest moc Anity pokazała 3 seria w której druga zawodniczka tej serii miała rzut gorszy o ponad 6,5 m. od naszej zawodniczki!!!
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-27, 13:55 napisał/-a: Kolejny rekord mistrzostw 80:85!!!
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-27, 14:01 napisał/-a: Wpis ze strony IAAF : BOOM. The Wlodarczyk cannonade continues. 80.85m this time, another championship record.
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-28, 13:14 napisał/-a: Dobrze że Łukasz przy okazji 800m. kobiet przypomniałeś tragicznie zmarłą Elżbietę Katolik która zginęła w wypadku samochodowym 1.VII. 1983r. w Niedoniu pod Błaszkami .Właśnie dzisiaj w sąsiedniej wiosce odbywają się zawody sportowe Armagedon w których startuję . Obecny wójt Błaszek walczy z przeciwnikami aby w miejscu tego zdarzenia postawić pomnik upamiętniający naszą lekkoatletkę!!!
GrandF	Autor: GrandF, 2015-08-28, 13:41 napisał/-a: Życiorys E.Katolik nadaje się na książkę... Nie wszyscy byliby jednak zadowoleni z jej wydania. Mieszkam 48km od miejsca jej tragicznej śmierci, zapewne kiedyś się wybiorę.
Tatanka Yota	Autor: Tatanka Yotanka, 2015-08-28, 14:43 napisał/-a: Warto się wybrać gdyż drzewo na którym rozbiło się auto już ledwo się trzyma , przy okazji w pobliskich Gruszczycach co roku organizowane są biegi im. E. Katolik i jest bieg open na 1500m.!!! Co się dzieje z tymi Rosjanami na tych MŚ ,nawet piękna Darya Klishina nie weszła do ósemki w skoku w dal :)
fajnygrabarz	Autor: fajnygrabarz, 2015-09-01, 10:38 napisał/-a: LINK: http://www.porozumieniebezprzemocy.pl Brawo Polacy! To były chyba dobre Mistrzostwa. Szkoda mi tylko Lewandowskiego.