2015-12-28
Dostęp do
wpisu:
Publiczny
| śmigać prosto ku słońcu (czytano: 467 razy)
Skończyły się święta. Kończy stary rok. Był to fajny przystanek w życiu. Bogaty nie tylko w wydarzenia domowe, ale i cudowny na zewnątrz, na świeżym powietrzu, wśród przyrody. Przyrody, która mając trzy wymiary: ciężar, barwę, chmary ptaków na gałęziach i opadłe listowie nie da się wyrazić mową, gdyż nie uniosą tego słowa słabe jak powiew wiatru…
Można tego trochę doświadczyć biegając. Poddać się wiatrowi i słońcu. Łącząc się z tym, co niewidoczne dla oczu, ale widoczne duchem, sercem.
Udało mi się aż trzy razy w czasie świąt wybiec na różne dystanse. Czułem się jakby nie w czasie Bożonarodzeniowym, ale wiosennym :) W zasadzie nie przeszkadza mi brak mrozu, śniegu. Wyśmienicie się czuję w temperaturze powyżej zera. Tak mogłoby być przez cały rok :)
Aby zatem dobrze się czuć na zewnątrz starałem się w domu odżywiać po to, aby biegać, aby „zdobywać” kolejne kilometry, a zdobywając je wrócić do domu i rozmyślać i czuć, jak w pokoju i ciszy rośnie we mnie serce, jak z aktualnych rozbieżności budować jedną twarz.
Moja pasja uczy mnie też ciągle rozróżniać to co ważne od tego, co pilne. Pilne jest rzecz jasna, żeby jeść, pracować, wypoczywać, a ważne? Ważne chyba jest „łapać” sens życia, trochę miłości.
Święta zatem to prawie zawsze dla mnie zrobienie takiego większego kroku ku temu, co niewidoczne dla oczu. To też taki zastrzyk energii. To tak jak w owym poemacie o drzewie, które zrodzone bez światła parło na mury więzienia, póki nie przebiło sobie wąskiego okna i śmignęło wtedy prosto ku słońcu, nareszcie proste i wspaniałe.
A tak na marginesie; już się zapisałem zatem na Maniacką Dziesiątkę i Półmaraton Poznański. Do tego moje Biedruskowe 21,3 km co miesiąc aż do marca :) Nie wspomnę o pływaniu, które jednak muszę wyszarpywać każdego tygodnia, aby sprostać wyzwaniu, które sobie wyznaczyłem. A wszystko po to, by czerpać z życia jak najwięcej, by się cieszyć każdą chwilą, by czuć się szczęśliwym :)
- na zdjęciu obok jazda na rolkach z córką :) A kiedy? To nie jesień, ani wiosna; to pierwszy dzień Świąt Bożonarodzeniowych :)
Blog moga komentować wszyscy zalogowani czytelnicyDodaj komentarz do wpisu
Hung (2015-12-28,17:53): Wszystkiego sportowego (najlepszego) przez cały nowy rok - życzę.
Truskawa (2015-12-28,20:48): Wybacz, że przyczepię się do zdjęcia. Jakbym widziała moje córki. Trampki, czarne dżiny i do tego ta kurtka. :D Nastolatki są jednak bardzo fajne. :)
paulo (2015-12-29,08:02): Tobie również Marku spełnienia w Nowym Roku tego, co sobie założyłeś, wymarzyłeś, zaplanowałeś
paulo (2015-12-29,08:04): Bardzo fajne Izo :) I my przy nich ciągle jesteśmy bardzo młodzi :)
żiżi (2016-01-02,21:32): Super Paulo,widzę,że bierzesz życie garściami,a czasem to Ty rządzisz a nie on Tobą i tak dalej,wszystkiego najlepszego w Tym Nowym Roku:)
jacdzi (2016-01-03,09:05): Fajnie ze corka tez zlapala bakcyla sportowego. Teraz rolki a wkrotce pewnie ja zobaczymy na trasie ktoregos maratonu. Czego zycze Wam obojgu.
paulo (2016-01-04,08:06): Angelino, lubię takie miłe komentarze jak Twój :) Też wszystkiego dobrego w Nowym Roku :)
paulo (2016-01-04,08:08): Jacku, byłoby fajnie, gdybyśmy za parę lat razem się ścigali :) Ale czas pokaże, czy ona jako nastolatka będzie chciała. Obecnie lubi różne dyscypliny sportowe oprócz biegania :)
Piotr Fitek (2016-01-04,11:32): Heh, ja w wigilię latałem w krótkich spodenkach a partnerka w krótkim rękawku (choć na początek lekka kurteczka).
paulo (2016-01-05,08:15): Piotrze, wyobrażam sobie :) Musiało być pięknie. Teraz na odwrót mamy skrajną odwrotność :( Ale nic to; byle do wiosny :)
|
