Za każdym razem trzeba było składać stosy dokumentów, tłumaczyć papiery przez tłumacza przysięgłego, chodzić na wywiady z policją i strażą graniczną. Ostatnia sprawa prowadzona była przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Trzeba było podać znajomych i przyjaciół z którymi się kontaktujemy – wszystko po to, by jak najwięcej osób mogło potwierdzić to kim jesteśmy i czym się zajmujemy. Dodatkowo ważne było to, że nie mógł to być nikt z rodziny.

No i oczywiście wywiady osobiste. Sprawdzenie czy jesteśmy małżeństwem. Polegało to na przesłuchiwaniu nas każdego z osobna i potwierdzeniu zgodności odpowiedzi. Za pierwszym razem po prostu się popłakałam i powiedzieli, że mi wierzą. Następnego roku już nie odpuścili wywiadu.

Paweł Ochal: Ostatnim dokumentem było podpisanie zrzeknięcia się przez Oglę ukraińskiego obywatelstwa z groźbą, że jeśli we wnioskach poświadczyła nieprawdę może zostać pozbawiona wolności do 5 lat.

W środę na 3 dni przed startem w Maratonie Warszawskim zostaliśmy wezwani do Urzędu Wojewódzkiego. Tam po około godzinie oczekiwania wyszedł urzędnik i powiedział: Jest Pani Polką. Reakcja była jedna - znowu płacz :-) W ten sposób po długiej walce osiągnęliśmy razem upragniony cel! Trochę siły i finansów nas to kosztowało...

Olga została Polką. Rok był bardzo ciężki, choć się jeszcze nie zakończył. Ale teraz wierzymy, że już spokojnie możemy się przygotowywać do startów. Do tej pory nie można było wyjeżdżać swobodnie, bo trzeba było się stawiać na przesłuchania i wezwania za każdym razem jak zadzwonili do nas urzędnicy. Takie życie w stresie nie pomogło nam przygotować się odpowiednio do startów, więc wynik Olgi osiągnięty w ostatnim maratonie nie był najlepszy.

Teraz już mamy prawie z górki. Piszę prawie, bo musimy znaleźć Oldze klub sportowy, taki odpowiedni w którym mogłaby realizować swoją karierę. Potrzeba też poszukać sponsora, który by w tym pomógł. Przez ostanie 3.5 roku słyszeliśmy z kazdej strony tylko słowa "Olga nie jest Polką, nie możemy jej pomóc " ... a na Ukrainie mówili "mieszkasz w Polsce nic nie możemy poradzić".

Do tej pory Oldze pomagała w Polsce firma Asics. Otrzymuje sprzęt za udział w akcjach promocyjnych organizowanych przez tę firmę.

I tak sobie radziliśmy. Olga do każdych przygotowań maratońskich szykowała się ze wspólnych oszczędności jakie udało się uzbierać podczas zawodów. Można sobie wyobrazić, że nie było lekko. Jakby był klub i sponsor byłoby super, ale niestety na razie wszystkie złożone przez nas oferty dostały odpowiedź: teraz nic nie mogę obiecać, proszę zapytaj później...itd.

Cieszymy się jednak, że ta chwila w końcu nastała i Olga może cieszyć się z Polskiego obywatelstwa.

Olga: Chcielibyśmy podziękować Fundacji Maraton Warszawski, która pomaga finansowo Pawłowi i tym samym jednocześnie mi, ponieważ finanse u nas są wspólne. Wspierali i popierali mnie również w dążeniu do obywatelstwa za co serdecznie dziękuję.

Jako redakcja życzymy Pawłowi i Oldze samych sukcesów sportowych i udanego reprezentowania barwo biało -czerwonych na biegowych imprezach na całym świecie !!