|
 Na zdjęciu: start do biegu w roku 2006 (Grzegorz Pawelec)
"Niemal natychmiast po powrocie z monachijskiech igrzysk, świętowaliśmy w rozgłośni gdańskiej mały, ale ważny jubileusz 10-lecia naszego biegu ulicznego „Szlakiem Obrońców Wybrzeża” o nagrodę główną i puchar przechodni Polskiego Radia w Gdańsku. Imprezy już wtedy w 1972 roku bardzo popularnej nie tylko w całym naszym regionie i mocno wkomponowanej w krajobraz gdańskiego września.
Niewiele jednak brakowało, aby już sam zamiar spalił na panewce i odłożony na półki projekt imprezy czekał na lepsze czasy. Dzisiaj, szczególnie młodym czytelnikom, trudno zapewne uwierzyć, że doktryna polityczna ówczesnych lat zakładała pomniejszanie wojennego wysiłku i ofiar żołnierzy Września 1939 roku. Kiedy więc w 1963 roku, za zgodą kierownictwa rozgłośni, zaproponowałem uczczenie pamięci Westerplatczyków, Pocztowców, Obrońców Oksywia, Helu masowa imprezą sportową i złożyłem jej projekt w sekretariacie propagandy KW, odpowiedź była dość jednoznaczna.
„Jaki jest sens obchodzić i czcić przegrane wojny i polskie klęski – argumentował tow. sekretarz (a było to jeszcze grubo przed gierkowską w tym względzie odwilżą, sprowadzeniem prochów majora Sucharskiego, serialem „Polskie Drogi” itp.) – lepiej byście pomyśleli jak uczcić tych, którzy wyzwalali Gdańsk w 1945 roku”. O tym akurat niespecjalnie mi chodziło, ale momentalnie zwęszyłem szansę: „To może byśmy zrobili pod patronatem radia dwie imprezy – we wrześniu i w marcu?” – zaproponowałem. „O tym możemy podyskutować” – zgodził się mój rozmówca i już wiedziałem, że wygramy!
Przez kilka lat patronowaliśmy równolegle obydwu biegom, i jak było do przewidzenia, ten wiosenny, gwiaździsty na Placu Zgromadzeń z roku na rok tracił na znaczeniu, notował coraz mniej uczestników i wreszcie zmarł śmiercią naturalną. A nasza wrześniowa impreza, wspierana mocno i zdecydowanie przez całe środowisko sportowe, rosła, rozwijała się i piękniała. Nie wszyscy wiedzą, że w pierwszym etapie swej historii miała ona bardzo atrakcyjną formułę sztafety ulicznej, której trasa wiodła z Nowego Portu (start naprzeciwko pomnika na Westerplatte_, poprzez Brzeźno i Wrzeszcz, ul. Kościuszki, Aleją Grunwaldzką i Aleją Zwycięstwa do Głównego Miasta na metę przy Studni Neptuna. Rywalizowano w trzech kategoriach: klubowej (oni oczywiście biegali najszybciej), reprezentacji powiatów (wspaniały bodziec do rozwoju lekkoatletyki dosłownie we wszystkich miastach i miasteczkach od Braniewa i Pasłęka na wschodzie, po Lębork, Puck i Kościerzynę na zachodzie i północy oraz Sztum i Starogard na południu) i wreszcie szkolnej (popularyzacja lekkoatletyki wśród najmłodszych).
W każdym zespole ponad 10-kilometrową trasę pokonywało 17 osób (w tym trzy kobiety) i zaciekła walka toczyła się na każdym odcinku naszej wrześniowej sztafety. Również wtedy, gdy po raz ostatni zmierzyli się ze sobą na zakończenie wspaniałej kariery dwaj najwięksi gdańscy długodystansowcy, współrekordziści kraju na 5 km Kazimierz Zimny (Lechia) i Lech Boguszewicz (Spójnia). Cóż to była za fantastyczny pojedynek wśród szpalerów widzów na ulicy Długiej! Biegli oczywiście na ostatniej zmianie, Kazik uciekał, Leszek doganiał, ale zabrakło mu kilku metrów i puchar zdobyła Lechia. Później było jeszcze wiele takich niezapomnianych pojedynków, także wówczas, kiedy po gierkowskiej reformie likwidującej powiaty, odeszliśmy od formuły sztafetowej, prowadząc od tamtej pory indywidualny bieg najpierw wokół Starówki, a potem od Westerplatte do Poczty Polskiej.
Biegają nadal co roku i jest na pewno najstarsza doroczna tego typu impreza sportowa nie tylko na ziemi gdańskiej, lecz także w skali kraju!
Jej nieustające powodzenie zawsze było i jest do dzisiaj, efektem pracy i osobistego zaangażowania wielu wspaniałych ludzi, a wśród nich Zdzisława Kani, tego samego Leszka Boguszewicza (późniejszego długoletniego dyrektora MOSiR w Gdańsku) oraz jego pracowników Basi Kolaszyńskiej, Maćka Kowalczuka i Marka Bumblisa; działaczy i sędziów GOZLA Feliksa Wawrzyniaka, Juzefa Preussa, Henryka Tokarskiego i Czesława Lisa, niezastąpionych spikerów Janusza Ciepłuchy i Tadeusza Szarafińskiego, a także szefów sportu w gdańskim Urzędzie Miejskim Janusza Rusinowicza i Rufina Godlewskiego oraz działaczy LZS Gerarda Podolskiego i Waldemara Płomienia. Wszystkich nie sposób wymienić (niech mi wybaczą!), ale koniecznie muszę wspomnieć o wielu Westerplatczykach, którzy wzruszenie, tam przy grobach swoich kolegów, pełnili rolę starterów honorowych, opowiadając młodzieży o dniach walki i niezłomnej postawie w tamtym wrześniu 1939 roku. Szczególnie utkwiły mi w pamięci sylwetki sierżanta Michała Blukisa (znanego po wojnie sędziego i działacza bokserskiego), plutonowego Michała Gawlickiego; a w ostatnich latach obrońcy Kępy Oksywskiej i znakomitego biegacza lat 40., Janka Kielasa. To właśnie oni i pamięć o nich były, i są do dzisiaj, głównymi podmiotami naszych dorocznych wrześniowych zmagań na trasie Westerplatte-Poczta Polska..."
fragment książki Jerzego Geberta „Mikrofonem zapisane” |
| | | Autor: Admin, 2007-08-28, 19:18 napisał/-a:
To jest oficjalny wątek dyskusyjny 45 Biegu Szlakiem Obrońców Wybrzeża "39, który odbędzie się w Gdańsku, 8 września na dystansie 10 km | | | | Autor: Admin, 2007-08-28, 19:20 napisał/-a:
Byłbym zapomniał - w kalendarzu znajdziecie już pełny regulamin biegu (dzięki Panu Grzegorzowi Pawelcowi z MOSiR Gdańsk) | | | | Autor: Henryk W., 2007-08-29, 00:29 napisał/-a:
Trasa obejmuje część trasy Maratonu Solidarności, końcowy kilometr przez gdańską starówkę-lubiałem tam biegać, często wspólnie z niezapomnianym Wojtkiem Droblińskim. | | | | Autor: Admin, 2007-09-10, 12:35 napisał/-a:
Wyniki są juz dostępne w serwisie | | |
|
|
| |
|
